فراکسیون نمایندگان مناطق ترک نشین و چند نکته – د. صلاح الدین خدیو

چند ساعت پیش در مورد انگیزه ها، اهداف و پیامدهای تشکیل فراکسیون مناطق ترک نشین مصاحبه ای داشتم. آنچه که در ذیل می آید چکیده ای از گفته هایم در این مصاحبه است.

انگیزه اصلی بنیانگذاران، تاثیر گذاری بر موازنه های داخل مجلس هنگام انتخاباتهای داخلی است. مثلا فرستادن افراد ” همشهری ” به هیات رییسه و یا برخی کمیسیونهای معتبر. شخصیت محوری این فراکسیون مسعود پزشکیان است و احتمالا یکی از انگیزه ها هم ابقای وی در سمت نایب رییسی مجلس در سالهای آتی است. همچنین استفاده از پتانسیل قومی آذربایجان برای انتخاب مجدد سایر اعضا در انتخابات دور بعدی هم انگیزه مهم دیگری است. البته بعید است مجلس دهم صد نفر نماینده ترک زبان داشته باشد. احتمالا تعدادی هم ” رفاقتی ” وارد شده اند.

جنبه سیاسی این فراکسیون را جدی نمی دانم و فکر نمی کنم حتی از این لحاظ به طراز فراکسیون نمایندگان کرد مجلس ششم برسد. همانگونه که از اسم آن پیداست، بیشتر صبغه منطقه ای دارد. بیشتر اعضای آن جزو فراکسیونهای امید و ولایت هستند و به سختی می توان تصور کرد که کنش سیاسی جدی و مستقلی از این دو فراکسیون اصلی پیش ببرند. فراکسیونهای منطقه ای بیشتر دنبال جذب بودجه و منابع مالی به استانهای متبوع هستند و کمتر کارکرد سیاسی دارند. مانند تجربه فراکسیون استانهای زاگرس نشین.

ممکن است گاه و بیگاه در زمینه حوادث فرهنگی بیانیه بدهند، بویژه اینکه در سالهای اخیر حساسیتهای قومی مخاطبین در حوزه مسائل فرهنگی و رسانه های گروهی بالا رفته است.

این اقدام موجب تشویق سایر قومیتها بویژه کردها برای تشکیل تشکلهای مشابه خواهد شد. اولین و آخرین تجربه نسبتا موفق کردها در این رابطه مجلس ششم بود. بعد از آن و با فرارسیدن موسم انسداد سیاسی از اواخر دوره خاتمی، نمایندگان کرد ترجیح دادند پیه آن را به تن نمالیده و مواجه با پیامدهای احتمالی از قبیل رد صلاحیت در دور آتی نشوند. ترجیح آنها در دوره های اخیر فعالیت در قالب فراکسیون نمایندگان اهل سنت بود که البته آن هم فراز و نشیبهای خاص خود را داشت.
میتوان پیش بینی کرد که اگر در این دوره، کردها به سمت تشکیل فراکسیون کرد بروند، غیر از تنگناهای پیشگفته با چالشهای دیگری چون عدم همکاری و حتی کارشکنی برخی اعضای فعلی فراکسیون اهل سنت مواجه شوند. در هر صورت به فعلیت رسیدن انگیزه کردها نیازمند تداوم کار فراکسیون مناطق ترک نشین با درصد مشخصی موفقیت است.