۱۳۹۶/۰۸/۰۴

تراجیدیای کوردان، فەسڵێک لە کتێبی بیرەوەرییەکانی ھێنری کیسینجر، وەزیری پێشووی دەرەوەی ئەمریکا/ بەشی ١


وەرگێڕان لە ئینگلیزییەوە، ئەنوەر سوڵتانی
ساڵی ١٩٩٩ھێنری کیسنجر وەزیری پێشووی کاروباری دەرەوەی ئەمریکا بیرەوەرییەکانی خۆی لە سێ بەرگی چڕدا بڵاوکردۆتەوە، بەرگی سێھەمی کتێبەکە، ناوی ‘ساڵانی نوێکردنەوە’ بوو.
فەسڵی ١٩ ، لاپەڕەی ٥٧٦ تا ٥٩٦ ی ئەم بەرگەی تەرخانی “تراجیدیای کوردان” کرابوو و تێیدا کیسنجر پەیوەندی ڕاستەوخۆی ئەمریکا لەگەڵ شۆڕشی ئەیلوولی لە نێوان ساڵانی ١٩٧٢ و ١٩٧٥دا خستبووە بەرباس.
دەوری کیسینجر و بەگشتی حکوومەتی ئەمریکا لە ھەرەسێ ساڵی ١٩٧٥ی شۆڕشی کورد و ئەو کارەساتەی دوای پەیمانی جەزائیر بە سەر کورد و شۆڕشەکەی ھات گەلێک جار قسەی لە سەر کراوە و بەڵگەی زۆریشی لە سەر بڵاوکراوەتەوە. کیسینجر داکۆکی لە خۆی دەکات و تاوانی ھەرەسی ٧٥ دەداتە پال مێژوو و جوغرافیای کورد و ئوروپاییەکان و قارەمانیەتی بارزانی کە دەلێ “انعطاف” ی سیاسی نەبوو، هەروەها شای ئێران کە کوردی کردە قوربانی بەرژەوەندییەکانی وڵاتەکەی و کۆنگرێسی ئەمریکی کە لە کوردستان و ھیندۆچینی ئەو ساڵانە خەمی ھاوپەیمانەکانی خۆی نەدەخوارد و داکۆکی لێ نەکردن. لە بەرانبەردا خۆی بە کەسێکی واقیع بین دادەنێت کە هەرچییەکی کردوویەتی بە گوێرەی بارودۆخی جیهانی و دەرەتانە گونجاوەکانی ناوخۆیی ئەمریکاوە بووە.
من ھەڵسەنگاندنی نووسینەکانی کیسنجر بۆ خوێنەر دادەنێم و تەنیا دەڵێم دەرسێک کە واھەیە لە قسەکانی ئەو وەربگیرێت ئەوەیە: وڵاتانی جیھان- تەنانەت دۆستەکانی کوردیش تا ڕادەیەکی دیاریکراو و کاتێکی دیاریکراو ھاوڕێی کورد دەکەن. پشت بەستنی ھەمیشەیی بە ھیچ دۆستێک لە بەرژەوەندی کورددا نییە مەگەر تاکتیکی و کاتی بێت. ئەوان بۆ بەرژەوەندی خۆیان تەنیا کەڵک لە “کارتی کورد” وەردەگرن و ئەگەر کورد بەو ڕاستییە نەزانێت و کەڵک لە کارتی ئەوان وەرنەگرێت،ھەڵەی گەورەی کردووە. کێسنجر بە ڕاشکاوی دەڵێ دام و دەزگای فۆرد، نیکسن، بووش یاکلینتن نەیانویستووە کورد سەربەخۆیی ھەبێت و لەو وڵاتانەی تێیدا دەژی جیابێتەوە.
لە بارودۆخی ئێستای باشووری کوردستان و هەرەسی مانگی ڕابردووی سیاسەتەکانی حکوومەتی هەرێم لەمەڕ سەربەخۆیی، بابەتی ناو ئەم وتارەی کیسنجر، وەک گەورە ستراتیجیستی سیاسەتی ئەمریکا، گرنگایەتییەکی زۆر پەیدا دەکات بە تایبەت کە دەڵێ “ھیچکام لە دامودەزگاکانی نیکسن، فۆرد، بووش یا کلینتن ھەرگیز پشتگیریی سەربەخۆبوونی کوردی عێراق و لەویش کەمتر، ھی کوردی وڵاتانی دراوسێی عێراقیان نەکردووە” و دەزانین کە سیاسەتی ئۆباماش لەو بارەیەوە لەوان باشتر نەبوو، ئەی چۆن بوو ئێمە لامان وابوو دام و دەزگای وەزارەتی دەرەوەی ترامپ ١٨٠ پلە لەوان جیاوازە و وەزیری دەرەوەیان، کە سەرۆکی پێشووی یەک لە گەورەترین کۆمپانیا نەوتییەکانی جیهانە، نازانێت عیراق دوای سعوودیا، خاوەنی گەورەترین پاشەکەوتی نەوتی جیهانە و ئەوان ئەو گەنجینەیە بە کورد نابەخشن؟
کیسنجر لەم و تارەدا ناوێک لە “کوردستان” ناھێنێت و تەنیا بە “ناوچەی کوردنشین” ناوی دەبات.
سەرجەم نووسینەکانی کیسنجر لێرەدا دەکەوێتە بەرچاوی خوێنەر. من بابەتەکەم لە ساڵی ٢٠٠١ دا وەرگێڕایە سەر کوردی و بە دووبەشی جیاواز لە ژمارە ٣١ ی گۆڤاری گزینگ چاپی بەهاری ساڵی ٢٠٠١ی سوێد دا بڵاوم کردەوە. یادی بەخێر بێت کاک سولەیمان چیرە (هێرش) هەموو بابەتە دەستنووسەکەی منی تایپ کرد و بڵاوی کردەوە. ئەوە بەشی یەکەمی تەرجەمەکەیە.
بابەتەکە لەم سەرچاوەیە وەرگیراوە کە لەبەر هۆکاری تکنیکی بە ئینگلیزی ناینووسم:
هێنڕی کیسنجر، “ساڵانی نوێکردنەوە”، بەرگی سێهەم، چاپی سایمن ئەند شۆستر، نیویۆرک، ١٩٩٩ فەسڵی ١٩، لاپەڕە ٥٧٦ تا ٥٩٦.
بنەماکانی بەرنامە
لە بەھاری ١٩٧٥دا، خوداکان پێکەنینیان نەھێنایە سەر لێوی دۆستانی ئەمریکا. ڕاست لەوکاتەدا کە کۆنگرە ]ی ئەمریکی[ لێگەرا گەلانی ھیندۆچین بکەونە ژێر کەڵەوەی کۆمۆنیزمەوە، شای ئێرانیش کوردی عێراقی لە بەرانبەر ڕژێمی ڕادیکاڵی بەغدا دا، بێ دیفاع ھێشتەوە- ئەو ڕژێمەی کە تەنانەت ئەودەم، بە ڕسمیش نەبوایە ھەر لەلایەن سەددام حوسێنەوە کۆنترۆڵ دەکرا.
وڵاتە یەکگرتووەکانی ئەمریکا لە ساڵی ١٩٧٢ەوە یارمەتی کوردانی دەدا، گەرچی لە بەراوردکردن لەگەڵ ئەو ھەوڵانەی وا لە ھیندۆچین دەماندا، تێکەڵاویمان لەگەڵ ئەمیان ھیچی وانەبوو. بەڵام لە کاتێکدا کە- لایکەم لە ماوەی ساڵی ١٩٧٥دا، ھاوپەیمانەکانمان ھەموو ھۆیەکان بۆ چاوەڕوان بوون لە ئێمە ھەبوو بۆ ئەوەی لە ڕێگەی پەرەپێدانی یارمەتییەوە نەھێڵن ھیندۆچین لە دەست بچێت، پارێزگاری کردنی کوردان پێویستی بە کردنەوەی پەڕەیەکی نوێ لەو چیا سەرکێشانە دەکرد کە کەوتبوونە نزیک سنووری سۆڤیەتەوە.
لە کاتێکدا کە ھیندۆچین لە گرێژنە دەچوو، پەیوندی ڕۆژھەڵات-ڕۆژئاوا بەرەو لاوازی دەڕۆیشت و وتووێژی ئاشتی لە ڕۆژھەڵاتی ناوەڕاست لە بێ ئەنجامیدا وەستابوو، دەبوایە [لەوێ] بەرپرسایەتییەکی ئاشکرا بۆ ئەنجامێکی گەلێک گرنگی چاوەڕواننەکراو بگیرێتە ئەستۆ.
ھەرچۆنێک بێت، دەبوایە لە ماوەی چەند مانگێکدا چارەنووسی کورد ببێتە شانۆیەکی تر لە خۆبەزاندن و تێیدا خۆپەرستی حەفتاکان تاوانی گەشبینی لەڕادەبەدەری سەرەتای شەستەکان بداتەوە. کۆمیتەکانی کۆنگرێس ھێرشیان کردە سەر دەزگای بەڕێوەبەرایەتی “نیکسن” بۆ ئەو دەورەی وا دەیویست لەمەڕ یارمەتیدانی کوردان لە پێناوی گەیشتنیان بە خۆدموختاریدا بیبینێت، ھەروەھا ھێرشیان کردە سەر بەڕێوەبەرایەتی “فۆرد” بۆ ئەوەی بەرگری لە شای ئێران نەکردبوو ئەم ھەوڵە ھاوبەشە بوەستێنێ. ئەوەش مەسەلەیەک بوو، کە ھەندێ لەوانەی وا زیاترین بەرپرسایەتییان لە تەسلیم کردنی ھیندۆچیندا ھەبوو، ویژدانی خۆیان پێ تیمار دەکرد.
تراجیدیای کورد زیاتر بە ھۆی مێژوو و جوغرافیاوە سەری ھەڵدا، بەڵام دابەشبوونی ئێمەش پرۆسەکەی خێراتر کرد. گەلی کورد کە ئێستا ژمارەیان دەگاتە ٣٥ ملیۆن، بوونەتە قوربانی ھەندێ ڕووداو، کە مێژوویان دەگەڕێتەوە بۆ چەندین سەدە پێش ئێستا. کورد لە کاتی پێکھاتنی دەوڵەتە نەتەوایەتییەکانی ڕۆژھەڵاتی ناوەڕاست لە دوای کۆتایی ھاتنی شەڕی یەکەمی جیھانی، خۆی بە دابەشکراوی لە نێوان ئێران، عێراق، سووریا، تورکیا و سۆڤیەتی پێشوودا بینییەوە، بەڵێنی وڵاتێکی سەربەخۆیان پێدرا. بەڵام کاتێ نەتەوە ئەوڕوپییەکان دوای شەڕ سنوورەکانی ڕۆژھەڵاتی ناوەڕاستییان دیاری کرد، ئیتر داواکاریی ئەوان لەمەڕ دیاریکردنی چارەنووسی نەتەوەیی خرایە پشت گوێ.
لەو کاتەوە تا ئێستا تاوانی خەباتی نەتەوایەتی کوردان کەوتۆتە بەر دژایەتی نواندنی ھاودەنگ لە لایەن وڵاتانی خانەخوێیانەوە کە گونجاوترین پەیوەندییان لە گەل وڵاتە یەکگرتووەکاندا ھەیە. ھەندێکیان وەک تورکیا ھاوپەیمانی ئەمریکان و ھەندێکیان وەک عێراق، مەیلیان بە دوژمنایەتی ھەیە. ئێران لە چەندین دەرفەتی جیاوازدا، ھەردووکیان بووە. سووریاش خۆی بە لایەن دانانێت نەتەوەکانی تر- وەک ئیسرائیل و ئوردەنیش- بە ھۆی ھەلومەرجی جیۆپۆلیتیکەوە یاخود بە ئامانجی لاوازکردنی دوژمنیان- بەگشتی عێراق، جارەوبارە دەکەونە نێوانەوە (بڕوانە نەقشەکە).
تێکەڵاویی ئەمریکا لە دوو ڕوانگەی ئیدیۆلۆجیک و ستراتیجیکەوە بوو. “نەریتی ویلسن” بەرەو ئاقاری پشتگیری کردن لە مافی دیاریکردنی چارەنووسی نەتەوایەتیمان دەبات، بەڵام لە عەینی کاتدا دەبێتە ھۆی وەدیھاتنی کێشەی دایمی سیاسەتی ئەمریکا کە ئەویش بریتی یە لە دۆزینەوەی ڕادەیەک بۆ ئیجباری ئەخڵاقیی ئەمریکا لە ناوچەیەکی گەلێک دوری دەست پێنەگەیشتوو وەک شۆێنی شاخاویی کورد کە کەوتۆتە نێوان وڵاتانێکەوە ھەر ھەموویان شۆێن لە سەر بەرژەوەندیی نەتەوایەتی ئەمریکا دادەنێن. چۆن دەکرێ خاڵێکی بە ڕێ و جێ بۆ وەستان لە نێوان پشتگیری کردنی ھەمەلایەنەی ئاواتی کوردان لەلایەک و بەجێھێشتنیان لە ناوچەیەکدا بدۆزرێتەوە کە پیشانگەی پەیوەندییەکی ستراتیجیکە لە ھیلالی ڕۆژھەڵاتی ناوەڕاست و خەلیجی فارسی پڕ لە نەوتدا؟
فاکتەری ئاڵۆز ئەوە بوو یارمەتی ئەمریکا تەنیا دەکرا لە ڕێگەی وڵاتانێکەوە ئاراستە بکرێت کە ھاوپەیمانی ئەمریکا بن- وەک ئێرانی سەردەمی “فورد” یا تورکیای سەردەمی “کلینتن” بەڵام ئەو وڵاتانە تەنیا تا ڕادەیەکی دیاریکراو ھاوبەشیی ڕوانگەی ئەمریکایان لە سیاسەتێکدا دەکرد کە دژ بەوە دەوەستا ناوچە کوردنشینەکان بکەونە ژێر کۆنترۆڵی کۆمۆنیست و سوورەکانەوە.
نە ئێرانی حەفتاکان و نە تورکیای نەوەدەکان کەمترین بەرژەوەندییان لەوەدا  نەدەبینی کە ناسیۆنالیسمی کورد بگاتە ڕادەیەکی ئەوتۆ لە ھەڵچوون، کە کوردی خۆشیان بگرێتەوە، وەک چۆن ئامادە نەدەبوون کەمایەتییە [کورد] ەکەی خۆیان بگەیینە ڕادەی دەوڵەتێکی کوردی. لە عەینی کاتدا، ھەر دوو وڵاتەکە وەک ناوەندێک بۆ سیاسەتی گشتی ئەمریکا سەیر دەکران.

دەوڵەتانی دراوسێ وەک تورکیا و ئێران یارمەتی کوردانیان بۆیە دەدا، کە گوشاری عێراق لە سەر خۆیان چەواشە بکەن بەڵام ھیچ لایەکیان لە ھیچ بارودۆخێکدا ئامادە نەبوون باوەش بۆ دروستبوونی دەوڵەتی نەتەوەیی کورد بکەنەوە. بە ھەمان شێوە، ھیچکام لە دامودەزگاکانی نیکسن، فۆرد، بووش یا کلینتن ھەرگیز پشتگیریی سەربەخۆبوونی کوردی عێراق و لەویش کەمتر، ھی کوردی وڵاتانی دراوسێی عێراقیان نەکردووە. ئەوەی دەخوازرا، تەنیا بریتی بوو لەوەی خودموختاریی کورد لەگەل پاراستنی یەکپارچەیی خاکی عێراقدا لێک گرێ بدرێن لە ترسی ئەوەی کە پارچەپارچەبوونی عێراق دەبووە ھۆی سەرھەڵدانی دەیان سال ئاژاوە و دراوسێکانی عێراق لە سەر پارچەکانی ئەو وڵاتە بەردەبوونە گیانی یەکتر- بەتایبەت دوای ئەوەی کە ئێران لە ژێر حوکمی ئایەتوڵڵا خومەینی دا، وەرچەرخایە سەر دەوڵەتێکی دژبەری فاندەمنتالیست ئیتر یەکپارچەیی خاکی عێراق وەک تای تەرازوو بۆ پارسەنگی بەرزەفڕیی ئێرانییەکان سەیردەکرا.
کارتێکەرییەکانی ئەم دیاردە ئاڵۆزانە لە سەر یەکتر، دەشبوایە دڵساردی و تەنانەت تراجیدیا بۆ کورد بخوڵقێنن، ئەوە ڕاست ئەو شتە بوو کە لە مانگی مارچی ١٩٧٥دا قەوما، کاتێ کە ئێران و عێراق گەیشتنە پێکھاتنێک و بە گوێرەی ئەو، بەرژەوەندیی نەتەوایەتی ئەو دوو وڵاتە، خودموختاریی کوردی پێ شێل کرد.
مەسەلەکە، لە ساڵی ١٩٩٦یشدا کاتێ دووپات بووەوە کە ئەو خودموختارییەی کورد وا دوای شەڕی ساڵی ١٩٩١ی خەلیج لە ژێر سەیتەرەی ئەمریکادا ھاتبوە دی، لەلایەن سەددام حوسێنەوە ڕادەی بە تەواوەتی نزم بووەوە و گەیشتە ئەوەی تاقمێکی کورد بۆ تێکشکاندنی دژبەرە کوردەکەی خۆی وا لەڵایەن ئەمریکاوە پشتگیری دەکرا، لایەنی ئەو [واتە سەددام]ی گرت.
بەڕێوەبەرایەتی “فۆرد” زەمینەیەکی باشتر لە “کلینتن”ی ھەبوو بۆ ئەوەی بەرپرسیایەتی خۆی پەرە پێ بدات. بەڵام ھەردوو دەرەتانەکە بەرتەنگ بوون و ڕوون نەبوونی بەرژەوەندییەکانی ئێمەی لە خاکی دوورەدەستی کورداندا دەخستەبەرچاو.
بەپێچەوانەی ئەوەی وا باوە و دەگوترێت، بەرێوەبەرایەتی “نیکسن” و “فۆرد” ھەرگیز پشتیوانیی دەرەوەییان بۆ ئاواتی خودموختاری کورد دروست نەکرد، بەڵام ئەوانە یەکەم بوون لەوەدا کە یارمەتی ڕاستەوخۆ ئاڕاستەی کوردان بکەن.خۆی مەسەلەکە ئەوەبوو کە ئێمە پشتگیریی کەمایەتییەکی نەتەوەییمان دژ بە دەوڵەتی قانوونییان دەکرد و لە بەرئەوەی وڵاتانی دیکەش بەتایبەت ئێران و ئیسرائیل تێکەڵاوی مەسەلەکە بوون، عەمەلیاتەکە دەبوایە لە نوقتەیەکی خۆڵەمێش ڕەنگی نێوان ھێزی ئاشکرا و سیاسەتدا، بە “نھێنی” بمێنێتەوە.
بنەڕەتی تێکەڵاویی ڕاستەوخۆی ئێمە لەگەل کوردان. دەگەڕێتەوە بۆ سەردانی “نیکسن” لە شا، لە تاران لە مانگی مایسی ١٩٧٢ و دوای ئەوەی لە وتووێژ لەگەل “بریژنیڤ” لە مۆسکۆ دەگەڕاینەوە، ھەفتەیەک میوانداریی “کرێملین” بۆ ڕێزگرتن لە سیاسەتی کەمکردنەوەی ئاڵۆزیی. نیکسن لە سیاسەتی کەمکردنەوەی ئاڵۆزیی نێوان دوو وڵاتدا ھەرگیز خواستی خۆی لەمەڕ دەرەتانی زیاتری مانۆر کردن لە کێ بەرکێی سیاسەتی جیھانی لەگەل یەکیەتی سوڤیەت لە بیرنەبردەوە.
یەک لەو کێ بەرکێیانە، لە عێراق و لە ئاستی دەرگای شای ئێراندا ھاتە کایەوە. کێشەی داھاتوو، ڕوو لە کاملا کردنی سیاسیی وڵاتێک بوو کە زەخیرەی نەوتی دوای عەرەبستانی سعوودی، لە جیھاندا دووھەمە و لەم ڕووەوە دەرەتانی ھەڕەشەکردن بۆ تێکدانی ھاوسەنگی لە ڕۆژھەڵاتی ناوەڕاست و بەتایبەت خەلیجی بۆ ھەیە. لە ساڵی ١٩٦٨دا، حیزبی بەعس کە لە ناوخۆی وڵاتدا بەرپرسیایەتی بەرنامەیەکی ڕادیکاڵی سۆسیالیستی گرتبوە ئەستۆ و بڕیاری دژایەتی کردنی سوپایی لەگەل ڕۆژتاوای دابوو، لە بەغدا ھاتەوە سەر حوکم. جێگەی سەرسووڕمان نەبوو کە عێراقی ژێر حوکمی سەددام حوسێن بەرەو ئەوە دەچوو کە لە یەکیەتی سۆڤیەتی نزیک ببێتەوە، ئەویش ڕاست لەو کاتەدا کە ١٥ ھەزار سوپای سۆڤێتی لە میسر بوون و مەترسی ئەوە لە بن گوێدا بوو کە دوورنەبێت ڕۆژھەڵاتی ناوەڕاست بە تەواوەتی بکەوێتە ژێر نفووزی ستراتیجی سۆڤیەتەوە. جا سیاسەتی کەمکردنەوەی ئاڵۆزی لە ھەر بارودۆخێکدا بوایە، کەمکردنەوەی نفووزی سۆڤێت یەک لە ئامانجە سەرەکییەکانی ستراتیجی ئێمە بوو. لە ڕاستیدا ئێمە سیاسەتی کەمکردنەوەی ئاڵۆزیمان وا سەیر دەکرد کە ببێتە کەرەسەی لەناوبردنی مەترسی لە سەر ئەو ستراتیجییە.
وڵاتانێک کە زیاتر خۆیان لە ژێر مەترسی ئەم لایەنگرییەی عێراقدا دەدیت بریتی بوون لە ئوردەن و ئێران کە ھەرددوکیان سنووری دوور و درێژیان لە گەڵیدا ھەبوو. ھەروەھا ئیسرائیلیش کە بەردەوام نیگەرانی ڕژیمێکی نوێی ڕادیکاڵی عەرەب بوو وا چەکی سۆڤیەتی پارێزگاریی لێ بکات. ھەر سێ ئەم وڵاتانە دۆستی وڵاتە یەکگرتووەکان بوون، ھەرسێش درێژەیان بە یارمەتیدانی نھێنی کوردان دەدا و ھەوڵی کوردانیان بۆ خودموختاری لە ناوچە ئەستەم و شاخاوییەکانی باکووری عێراق وەک کارتێک گرتبوە دەست کە لە ڕێگەی ئەوانەوە دەرەتان و توانای ڕژێمی بەعسی عێراق لە سنووری خۆیان دووربخەنەوە.
ئێمە، گەرچی لە ڕاستیدا بەشداریی ئەو ھەوڵە نھێنییانەمان نەدەکرد، بەڵام دەزگا جاسووسییەکانمان، کە بە ھۆی ھاوکارەکانیانەوە لە ھەرکام لەو وڵاتانە تێکەڵاوی مەسەلەکە بوون، لە ڕووداوەکان ئاگادار دەکرانەوە. ھەروەھا دیارە ھەریەک لەو وڵاتانەش یارمەتی ئابووری و سوپاییان لە وڵاتە یەکگرتووەکان وەردەگرت.
بۆ ماوەیەکی کورت، وا دەردەکەوت کە وا وێ بچێت عێراق و کوردان جیاوازییەکانی نێوان خۆیان چارەسەردەکەن. لە ١١ی مارچی ١٩٧٠دا، بەغدا و ڕێبەری کوردان مستەفا بارزانی گەیشتنە پێکھاتنێک. حکوومەتی بەعس رەزامەند بوو بەوەی عێراق بکاتە دەوڵەتێکی چەند ڕەگەزیی کە لە دوو نەتەوەی سەرەکی عەرەب و کورد پێک بێت، یارمەتیدەری سەروک کۆمار کورد بێت، کوردی ببێتە زمانی ڕەسمی ونوێنەرانی کورد بەشداریی لە پەرلەمانی نوێی عێراقدا بکەن. وەک عادەت، ھەرکاتێ دەسەڵات لە نێوان دوو تاقمی ڕەگەزیی دژ بە یەکدا دابەش بکرێت مەسەلەی ئەوتۆ دێتە گۆڕێ. لە مانگەکانی دواتردا ئەم پەیمانە بە ھۆی کێشەی واتاکردنەوەی “خودموختاری” یەوە ھاتە لاواز بوون. خودموختاری بۆ بارزانی ئاماژەیەک بوو بۆ سەربەخۆیی بە کردەوە، لە کاتێکدا سەددام حوسەین پێکھاتنەکەی وەک ھەنگاوێکی تاکتیکی لەپێناو بەدیھێنانی ئاواتەکانی بەعس بۆ دەوڵەتێکی یەکپارچە سەیردەکرد.
تا پایزی ١٩٧١، پەیوەندی نێوان کورد و بەغدا گەیشتە قۆناغی پچڕان، کورد تاوانی مەسەلەکەی خستە ئەستۆی سەددام حوسێن کە ھەوڵی کوشتنی بارزانی داوە و ئەوەش نیشاندەری گومانیان بوو لە وەی عێراق بەرەو حکوومەتێکی یەکگرتووی نەتەوایەتی بە بەشداریی کردنی حیزبی شیوعی دەئاژوێت. ئەوە خۆی، کوردی خستە قوژبنەوە و شەڕی چریکییان دەست پێکردەوە کە ئیسرائیل و ئێران پشتگیرییان دەکردن، لە مانگی نومبری ١٩٧١ و جارێکیش لە مارچی ١٩٧٢دا، شای ئێران داوای لە نیکسن کرد لە مەسەلەی یارمەتیدانی بارزانیدا ھاوکاریی بکات. لە ٢٨ی مارچدا مەلیک حوسێنی ئوردەن ئەرکی مەسڵەتکاری بەڕێوەبرد و داواکاریی ڕاستەوخۆی بارزانی ئاراستەی نیکسن کرد. ئیسرائیل گەرچی ھەرگیز ڕاستەوخۆ یارمەتی دارایی لێ نەخواستین، بەڵام نیگەرانیی خۆی سەبارەت بە ڕێبازێک کە عێراق گرتبوویەبەر، ھەروەھا بەرژەوەندییەکانی خۆی لە مەسەلەی خودموختاریی ناوچەکوردییەکان بە ئێمە ڕاگەیاند.
ئێمە داواکاریی یارمەتی ڕاستەوخۆمان دایە دواوە لەبەر ئەوەی نەماندەویست ببێتە ھۆی دابارینی زیاتری چەکی سۆڤیەتی و لە زیاددانی نفووزەکەی. “جۆزێف فەیرلەند” باڵوێزی ئەمریکا لە ئێران چاوەترسێی ئەوەی کردین کە ئەگەر عەمەلیاتێکی نھێنی کورد [لە لایەن ئەمریکاوە] بەڕێوەببرێت، مەترسی ئاشکرابوونی لێ دەکرێت، خۆ ئەگەریش بوەستێنرێت ئەوا ڕێگە بە “تەفسیرێکی ھەڵەی جێگەی داخ” دەدات.
سەفەری سەرەک وەزیری سۆڤیەتی ئەلێکسی گاسێگین بۆ بەغدا لە مانگی ئەپریلی ١٩٧٢دا، بووە ھۆی ئەوەی ئێمە بە “سیاسەتی دەستکێشانەوەی خۆماندا بچینەوە”. لە ڕۆژی ٩ی ئاپریل، ناوبراو بەیمانێکی دۆستانەی لەگەل عێراقدا مۆرکرد، کە تەنانەت بە بێ دست تێوەردانی ئەمریکا بە قازانجی کوردیش، ئامادەیی بۆ ناردنی ڕادەیەکی بەرچاوی چەکی سۆڤیەتی [بۆ عێراق] دەگرتەبەر. لەوە بەدواوە، عێراق خۆی دەخستە کێشەیەکی جیۆپۆلیتیکەوە و بە ڕێگای ئەوەوە دەبوو کە ببێتە ھاوپەیمانی سەرەکی یەکیەتی سۆڤیەت لە ناوچەکەدا. ھێزی سوپایی عێراق کە بە چەکی زێدە تەیارکرابوون، ھێرشیان  بۆ سەر کورد پەرەپێدا و لەو ڕادەیە دەرچوو کە بکرێت ھاوسەنگییەکەی بە ھۆی یارمەتی نھێنی ئێران و ئیسرائیلەوە ڕابگیرێت. پێکدادانی ھێزەکانی عێراق و ئێران لە سەر سنوورە گشتییەکانیشی بە شوێندا ھات.
ئەوە، ئەو باروودۆخەبوو کە تێیدا نیکسن لە ڕۆژانی ٣٠ و ٣١ی مایسی ١٩٧٢دا چووە چاوپێکەوتنی شا لە تاران، ئێمە بە ھۆی ھەردوو لایەنی ئیحساسی و فیزیکی دەنگدانەوەی سەرکەوتنی نیکسن لە وتووێژەکانی مۆسکۆدا حەپەسابووبن کە سەرەڕای بۆمباردمان و ئابلۆقەی ڤیەتنامی باکووریی ھاوپەیمانی سۆڤیەت لە ماوەی دوو حەوتوو پێش بەرنامەی داڕژاوی چاوپێکەوتنەکەی نیکسن و شەش مانگ پێش مەسەلەی ھەڵبژاردنی سەرەک کۆمار [ی ئەمریکا] دا، ھاتبوە دەست.
میونداریەتی ھەمەلایەنەی ئێرانییەکان ناڕەحەتی کاروان و ھەروەھا تاقمی ڕۆژنامەنووسانی ھاوڕێی دەرخست، یەک لە پێشھاتەکانی ئەو ناڕەحەتییە، سەرلێشێوانی نیکسن بوو لە کاتی نانی شێوی بەخێرھاتنی شادا، کە بەوپەڕی ڕازاوەییەوە ئامادەکرابوو. چرای [فیلم ھەڵگرانی] تەلەڤیزێونی لە کاتی خوێندنەوەی وتاری ئامادەکراوی سەرەک کۆماردا شەوقی زۆریان ھەبوو، بە تایبەت کە نیکسن پێی خۆش نەبوو لە سەر تەلەڤیزیۆن بە عەینەکی چاویەوە ببینرێت، لە بەر ئەم ھۆیە بڕیاری دا وتارێک لە بەر ئاراستە بکات و ئەم کارەی بە تواناوە گەیاندە ئەنجام، تەنیا ئەوە نەبێت کە وا دەردەکەوت ڕادەی کورت و درێژیی وتارەکەی نەگرتبێتە بەرچاو. چەند جارێک بە دەوری بابەتەکەدا ھات ئینجا گەیشتە خاڵێکی گرنگ، ڕاستەوخۆ چاوی بڕیە شا و ئەو بۆچوونەی پرێزیدێنت “ئایزینھاوێر” ی وەبیر شای شاھان ھێنایەوە کە گوتبووی “ھەموو ئەو سیناتۆرانەی دەیانناسم ژنی باڵاتر لە خۆیان ھیناوە”. بەم ورەیەوە نیکسن سەرکەوتووانە کۆتایی بە قسەکانی ھێنا و گوتی با بیخۆینەوە بە سڵامەتی ئەعلاحەزرەت و عولیا حەزرەتی پەنادەستی! چەپڵەی لایەنی ئێرانییەکان گەیشتە ئەوپەڕی خۆی.
ھەرچۆنیک بێت، کاتێ نیکسن و شا دەستیان بە ھەڵسەنگاندنی بارودۆخی نێونەتەوەیی کرد، ئیتر ھیچ سەرلێشێواوییەک نەما، نیکسن، کە لەگەل لایەنەکەی تردا لە کریملین خواردنەوەی زۆریان بە سەڵامەتی یەکتر خواردبووەوە و بەوە گەشابووەوە، نیشانی دا کە سەرەک کۆماری ئەمریکا کەمتر وا ھەیە بە ھۆی پەیوەندی شەخسی لەگەل ڕێبەری زلھێزی کۆمۆنیستەوە ڕێگە چەواشە بکات. لە وتاری کاتی گەرانەوەی وتووێژەکاندا، جارێکی تر ڕوونی کردەوە کە دەیەوێت شان بەشانی دۆستانی ئەمریکا بوەستێت و بەرگری لە کردەوەی توندوتیژی سۆڤیەت لە ڕوّژھەڵاتی ناوەراست بکات. گەرچی ئێمە دەمانویست پێش بە ھەڵچوونی تەنگوچەڵەمە ناوچەییەکان بگرین و ئیجازە نەدەین ببنە ڕووبەڕبوونەوەیەکی نێونەتەوەیی، لە عەینی کاتدا نەماندەھێشت ھاوسەنگی ھێزی جیھانی یاخود ھاوسەنگی ھێزەکانی ڕۆژھەڵاتی ناوەراست تووشی گۆران ببن.
لە ڕاستیدا ئێمە لە ڕۆژھەڵاتی ناوەڕاست ھەوڵی ئەوەمان بوو ھاوسەنگییەکە بە قازانجی خۆمان بپارێزین بەوەی کە پیشانی بدەین نە ڕادیکالیسمی عەڕبی و نە چەکی سۆڤیەتی ھیچکامیان عەڕەب ناگەیێننە ئامانجەکانی. من چوومە ناو قسەکانەوە و گوتم ئێمە “ھەڵبژاردەیەک” لە سیاسەتی کەمکردنەوەی ئاڵۆزی قەبوڵ ناکەین کە بۆ من واتای ئەوە بوو “ھەندێ مەسەلە لەگەل ھەندێ دوژمندا چارەسەربکەین بۆ ئەوەی ھەندێ دوژمنی تر بخەینە قوژبنەوە، ئەم مەسەلەیەمان بە گوێی سۆڤیەتییەکانیشدا دا”. ساڵێک دواتر، لە مانگی جولای ١٩٧٣یشدا، کاتێ شا بۆ وەڵامی سەردانەکە ھاتەوە واشەنگتن، جەوھەری تەرح و بەرنامەی داڕژاوی خۆمانم بەم شێوەیە پێ ڕاگەیاند:
ئێمە دەمانەوەێ نفوزی سۆڤیەت لە ھەر کوێیەک سەرھەڵبدات، کڕی بکەین و لە ھەر توندوتیژی نواندنێکدا کە ئەوان ھاندەری بن بێ ھیوایان بکەین. ئێمە دەمانەوێ لە هەیئەتی سیاسی [سۆڤیەتی] دا تێگەیشتنێک بھێنینەدی کە چاڵاکی نواندنی پڕخەرجیان لە ڕۆژھەڵاتی ناوەڕاست، بێ ئەنجام دەبێت.
ھەر بۆیەش بوو کە شا، نیکسنی وەک کەسێک ھاتە پێش چاو کە گوێگرێکی باشە و باسی ئەوەی بۆ کرد کە “سوڤیەتییەکان وا خەریکی پێکھێنانی ھاوکارییەکن لە نێوان کورد و بەعسی و شیوعییەکاندا و مەسەلەی کورد لە جیاتی ئەوەی ببێتە دڕکێک و بە گەروویاندا بچێت، واھەیە ببێتە یاریدەدەری کۆمۆنیستەکان”.
وەک ئاکامی وتووێژ لەگەل شا، نیکسن دوو بڕیاری دەرکرد بۆ بەربەرەکانی کردنی مامەڵەی چەکی کاسیگین- سەددام، پەسندی فرۆشتنی ئەو فڕۆکە پێشکەوتووانەی کرد کە شا داوای کڕینیانی کردبوو بەڵام بەھۆی چەلەحانێی بۆرۆکراتیکی نێو وەزارەتی بەرگریی ئەمریکاوە وەستێنرابوو. ئەوان لەوە دەدوان کە ئایا فڕۆکەی ئێف ١٥ی ھێزی ھەوایی پێ بفرۆشن یا ئێف ١٤ی ھێزی دەریایی؟ نیکسن مەسەلەکەی بەم شێوەیە چارەسەرکرد کە ئیجازەی فرۆشتنی ھەردوو فڕۆکەکانی دا و گوتی دوابڕیار لەمەڕ ھەلبژاردنی ئەوەی کامیان بکڕێت، بدرێتە شا (ئەوە بنەمای ئەو چاو و ڕاوە بوو کە گوایە پێنتاگۆن ھەرچییەک شا بیەوێت بیداتێ؛ لە کاتێکدا فەرمانەکە تەنیا ئەوەی تێدا بوو ئیجازەی پێ بدرێت لە نێوان فڕۆکەیئێف ١٤ و ئێف ١٥ دا، یەکیان ھەڵبژێرێت).
لە عەینی کاتدا نیکسن گەیشتە ئەو ئەنجامەی کە ڕاپەڕینی ئەودەمی کوردان دژ بە حکوومەتی بەغدا، بە بێ پشتگیریکردنی ئەمریکا تێکدەشکێت و بۆ پاراستنی ورەی ھاوپەیمانانی وەک ئێران و ئوردەن پێویست بوو ئەمریکا بە شێوەیەک لە شێوەکان بەشداریی مەسەلەکە بکات. ئەم بەشداریکردنە ھەم بۆ ئەو دوو وڵاتە وئامانجەکانیان و ھەم بۆ پاراستنی ھاوسەنگیی ھێز لە ناوچەکەدا، گەلێک جیددی بوو. نیازمان ئەوەبوو مەسرەفی عێراق بۆ ڕاگرتنی ڕژێمەکەی زیاد بکەین، وزەی کورد لە وتووێژی سەندنی دەسەڵاتدا بەرینە سەرەوە و لەو ڕێگایەوە بەغدا مەجبور بکەین سیاسەتێک بەڕێوەبەرێت کە ڕێزی زیاتر لە ئاسایشی دراوسێکانی عێراق  ھەروەھا خودموختاریی کەمایەتی کورد بگرێت.
وا دەردەکەوت کە بەشداریکردنەکە دەبوە ھۆی پەیوەندیدانی ھەندێ ئامانجی ئاڵۆزی ئەو وڵاتانەی وا یارمەتی داراییان [بە کورد] دەدا و ھەر ئەو وڵاتانە لە عەینی کاتدا گرنگایەتی زۆریان بە پەیوەندییەکانیان لە گەل ئەمریکا دەدا. ھەروەھا دەبوە ھۆی ئەوەی کە بەرگریی لەوە بکەین ئەو وڵاتانە پشتی کورد بەربدەن- داوەرییەک کە، وەک دواتر دەببنن، دەرکەوت زۆر گەشبینانە بووبێت.
گێرە و کێشەی ناوخۆیی
لەو کاتەوە کە لێکۆڵینەوە ئاسایشییەکانی کۆمیتەی Church and Pike لە ڕێگەی تەلەڤیزیۆن و فیلم و چاپەمەنییەوە، مەسەلەکەی کردە بابەتێکی دڵخوازی خەڵک، وێنەی دەزگا جاسووسییەکانی ئەمریکا وەک دەزگای دواکەوتووی سەردەمی شەڕی سارد کێشراوەتەوە کە لە بەرانبەر کۆنتڕۆڵی سیاسیدا وەڵامدەر نین و زیاتر دەیانەوێت دارایی ئەمریکا بە شێوەیەکی بەردەوام بخەنە مەترسییەوە بۆ ئەوەی بەرنامە و پڕۆژەی شێتانەی خۆیان بەڕێوەبەرن. ئەگەر “سیا”یەکی ئەوتۆ بوونی بووبێت، ئەوا لە سەردەمی فۆرد و نیکسن دا شاراوە بووە. فەرمانی ھەموو عەمەلیاتێکی مەزنی سەردەم- وەک شیلی، کوردان و ئەنگۆلا، لە لایەن کاخی سپییەوە دەرچوو و بە شێوەی نھێنی بەڕێوەبران لەبەر ئەو ھۆ سەرەکییەی کە ھیچ بۆنەیەکی سیاسی ئاشکرا و بە ڕێ و جێیان نەبوو.
ڕاپەڕینی کوردان لە خاکی ژێردەسەڵاتی حکوومەتێکی بە ڕەسمی ناسراودا ھاتە کایەوە کە ھاوپەیمانی سۆڤیەت بوو و لە ماوەیەک پێشترەوە چەند دەوڵەتێک یارمەتی نھێنییان پێدەدا کە ھەموویان ھاوپەیمانی وڵاتەبەکگرتووەکان بوون و ئێمە لەباری داراییەوە پشتگیریمان دەکردن. مەترسی ھەڵچوون لە ئارادا بوو، بەڵام یەک لەو شتانەی وا ئیجازەی بە سەددام دەدا بتوانێت حوکمی خۆی پێ قایمتر بکات ئەوەبوو لە ناوچە کوردنشینەکانی وڵاتانی دراوسێی خۆی لەوسەردەمەدا، ئەم گیرەشێوێنییە، کە بە ھۆی چەکداری زۆر زوو پەرەسەندووی عێراقەوە پشتگیری دەکرا، دەیتوانی ببێتە چەکێک دژ بە دەوڵەتانی خەلیج و ئێران تەنانەت تورکیاش.
لە پێداچوونەوەی ڕووداوەکانی ڕابوردوودا، لایەنی چاک و خراپی بریارمان لەمەڕ پشتگیری کردنی ڕاپەڕینی کوردان زیاتر ھاوسەنگ دەنوێنێت وا ھەیە پێویست بووبێت ئەنگیزەی بەھێزی ھاوپەیمانانی دژ بەعێراقمان تاوتوێ بکردایە و ئەنجامی خۆکشانەوەی یەک لە لایەنەکانمان بگرتایەتە بەرچاو و لە ژوور ھەموو ئەوانەشەوە ئەوەمان بزانیایە کە کوردان وا ھەیە لە ھاوپەیمانییەکەدا گێرەشێوێنی بکەن و ئەستەم بتوانن لە ستراتیجی گشتیدا بگونجێن، دان پێدانی ڕێبەرەکانیان ھەرچی بوایە، ئاسۆی ئامانجی سەرەکییان سەربەخۆبوون یان بەلای کەمەوە خودموختاریەکی تەواو بوو و بەردەوام دژ بەو ھەنگاوانە دەوەستان کە ئەرکە سەرەکییەکانی خۆیان لە پەیوەندیی چەمکی ھاوسەنگیی جیۆپۆلیتیکی ھێزەکانی دەرەوەییدا بەربەست تر بکەن. ئێمە تێگەیشتین کە گەلێک خۆشترە بابەت لە سەر قارەمانان بخۆێنیەوە تا ئەوەی ھەڵسوکەوتیان لە گەڵدا بکەی، ھەر ئەو توانایەی کە دەبێتە ئیلھامدەری ئازایەتییان، شنە و “انعطاف”یشیان لەناو دەبات.
تەنانەت لەوەش زیاتر، سوودی تێگەیشتنی ڕووداوەکان خستبوونیە “بارودۆخی ھۆبسن” ]واتە مەجبووری[یەوە،  کە لە چارەکە سەدەیەکی ڕابردووشدا نەگۆراوە لەبەر ئەوەی ئەگەر ھیچمان ھەر نەکردایە، بۆی ھەبوو یەکگرتووییە مەوجودەکەی دژی عێراق لەبەر یەک بترازایە، کوردان بکەوتاینەتە بەر دەستی بەزەیی سەددام حوسێن و ورەی [حکوومەتەکانی] خەلیج لەناوبچوایە، لە کاتێکدا بەڕێوەبردنی ئەرک و کاریش وا ھەبوو تووشی ھەمان موشکیلەی پڕ ئازارمان بکات ئەگەر بگەیشتایەتە ئەنجامی ئەوەی سۆڤیەتەکان ناردنی چەکیان لە ڕادەی ئەودەم زێتر بکردایە. لە ھەڵبژاردنی نێوان مەترسییەکی دڵنیا و مەترسییەکی گوماناویدا، خۆ لەو مەترسییە ھاویشتن کە دوورتری دەنواند، سەرنج ڕاکیشر تر بوو. ھەر ئەوەش بوو بە دوابڕیاری ئێمە لە ساڵی ١٩٧٢دا.
ڕۆژی ١ی مانگی ھەشتی ١٩٧٢، نیکسن بە ئیمزاکردنی فەرمانێک حوکمی بەڕێوەچوونی “بەرنامەی نھێنی” (Covert Program)ی دەرکرد.(١)
وڵاتە یەکگرتووەکانی ئەمریکا لە ساڵی دارایی ١٩٧٢دا، مانگانە ٢٥٠ھەزار دۆڵاری بۆ پشتگیری ڕاستەوخۆی کوردان تەرخان کرد و دوو ملیۆن دۆڵاریش بۆ تەقەمەنی، کە سەرجەم دەبووە دەوروبەری ساڵانە پێنج میلیون دۆڵار. شای ئێران بڕێکی زیاتری تەرخان کردبوو. یارمەتی کوردان لە لایەن ئێمە و ئیسرائیل و بریتانیا و ئیرانەوە دەگەیشتە نزیکەی مانگانە یەک ملیۆن دۆڵار. ئەم بڕە پارەیە، بە پێی پێوانەکانی سەردەمی شەڕی سارد، ڕادەیەکی زۆر نەبوو.
لە کاتێکدا ئێمە بیرمان لە بەشداریی کردنی عاقڵانەی ئەمریکا دەکردەوە، ھێزەکانی سۆڤیەت و ڕاویژکارەکانیان لە مانگی جولای ١٩٧٢دا لە میسر دەرکران. ئەم مەسەلەیە گرنگایەتی عێراقی بۆ سیاسەتی سۆڤیەتی لە ڕۆژھەڵاتی ناوەڕاست زیاتر کرد و بوو بە ھاندەرێک بۆ مۆسکۆ کە پەیوەندەکانی لەگەل ڕژێمی بەغدادا پتەوتر بکات، لە کۆتاییەکانی مانگی ئۆگۆستدا میخائیل سۆسلۆڤ ئەندامی دەفتەری سیاسی، گوشاری خستە سەر بارزانی بۆ ئەوەی بچێتە ناو ئەو حکوومەتە ھاوبەشەوە کە سەددام حوسێن پێشنیاری دەکرد. بە گوێرەی قسەی بارزانی، سۆسلۆف پێی ڕاگەیاندبوو کە یەکیەتی سۆڤیەت دوای دەرکران لە میسر، گرنگایەتییەکی تەنانەت زیاتر لە جاران بە پەیوەندییەکانی لەگەل عێراق دەدات و یارمەتی خۆی بۆ حکوومەت زێدە دەکات. کێبەرکێ بە ئاشکرا سەری ھەڵدابوو، لە بەشی سەر بە ئێمەدا، شا و مەلیک حوسێن لە ٣١ی جولای ھەتا ٢ی ئۆگوستی ١٩٧٢، لە کاخی شا لە لێواری دەریای قەزوێن چاویان بە یەکتر کەوت و بەخێرھاتنی یارمەتییەکانی ئەمریکایان کرد. ھەروەھا لەلایەن ئەوانەوە پێشنیار کرا کە ھەندێک یاسای گشتی بۆ کاری ھاوبەشی ھەموولایەک دابنرێت و زیاتر لە سەر بەھێزکردنی دەرەتانی دیفاعی کوردان پێیان داگرت بۆ ئەوەی کوردان بتوانن ڕادەیەکی زیاتری خودموختاری وەدەست بھێنن.
بە درێژایی ساڵی ١٩٧٣، شەڕ لە توندیی دا و بە ھەمان نیسبەت، ڕادەی داواکاریی دارایی کوردان چووە سەڕێ. من لە ٢٩ی مانگی مارچی ١٩٧٢دا پشتگیری داواکارییەکی “سیا”م بۆ یارمەتی زیاتر کرد کە “جیم چلێزینگر” لە ماوەی کورتی بەرپرسایەتی خۆی لە “سیا”دا ئیمزای کردبوو و نیکسنیش دەست بە جێ پەسەندی کرد.
من لە یادداشتێکدا باسی ئەوەم کرد کە عێراق کڕیاری سەرەکی [کالای] سۆڤیەت لە ڕۆژھەڵاتی ناوەڕاستە و حکوومەتی بەعسی عێراق بە ڕێبەرایەتی سەددام حوسێن درێژە بە یارمەتیدانی دارایی ڕێکخراوە تێرۆریستییەکان ھەتا پاکستانیش دەدات. ھەروەھا عێراق ھێزیکی ئەسڵییە لە “بەرەی رەفز” و دەیەوێت بەر بە دەستپیشخەری لە مەسەلەی ئاشتی عەرەب- ئیسرائیلیش بگرێت لە بەر ھەموو ئەم ھۆیانە، من پێشنیارم کرد یارمەتی داراییمان لە رادەی ساڵانە ٥میلیۆن تێپەر بکات. شا ڕادەیەکی گەلێک مەزنتری لە یارمەتییە داراییەکانی خۆی زیادکرد کە لە ڕادەی ٣٠ میلیۆن دۆڵار نزیک دەبووەوە، سەرباقی ئەوەش دڕێژەی دەدا بە یارمەتیدانی لۆجستیک و تۆپخانە، کە تۆپبارانی دوورەمەودا لە نێو خاکی ئێرانەوەشی دەگرتەبەر. ھاوکات، من مەترسی ئەوەشم خستە بەرچاوی نیکسن کە وای لێ بێت کوردان لە ڕادەی بەرگری تێپەڕ بکەن:
وا ھەیە بمانەوێت خۆ لەو ھەستە[ی کوردان] دووربخەینەوە کە ڕادەی ئیلتیزاممان بۆ ماوەی درێژخایەن ڕوو لە زیادبوون دەبێت، ئەوەش لە ڕێگەی ئاگادارکردنەوەی بارزانییەوە دەبێت کە ئێمە ئەم زێدە یارمەتییە داراییە تەنیا بۆ ئەمساڵ و لە سەر بنەمای مانگانە ئاراستە دەکەین.
تێبینی:
(1)  چاوچێکەوتنى رەسمیى 40 ئەندامى کۆمیتە لە ئارادا نەبوو. لەبەر هۆى ئاسایشى، فەرمانێک بەدەست برا بۆ ڕوسەکان و بۆ یاریدەدەرى وەزیرى دەرەوە، یاریدەدەرى وەزیرى بەرگرى و هەر دوو سەرۆکى ستادى سوپا و جگە لەوانە، بۆ بەڕێوەبەریی رێکخراوى “سیا”. هەرکام لەو کەسانە دەرفەتى ئەوەیان هەبوو ناحەزیی خۆیان لە پەیوەندیی بەرنامەکەدا دەرببڕن بەڵام هیچیان ئەو کارەیان نەکرد. کۆمیتەى Pike دەیویست لەو مەسەلەیەى کە دانیشتنى ڕەسمى لە ئارادا نەبووە سوودى زۆر وەربگرێت گەرچى (دانیشتنەکە) ئەنجامێکى جیاوازى نەدەبوو.

۱۳۹۶/۰۸/۰۳

قڕمان دەکەن، قوڕتان بەسەر؟ عەبدوڵا پەشێو


قڕمان دەکەن؟
قوڕتان بەسەر!
دوای مردنیش
لێ ناگەڕێین
نیشتمانمان بکەن بە ماڵ.
لێ ناگارێین
گۆشتمان بخۆن وەک قەل و داڵ.
گەر هیچ نەبێ
دەبینە خاڵۆزەی بێستان،
زیوانی ناو دەغڵ و دانتان.
دەبینە لم،
دەچینە ناو پارووی نانتان.
دەبینە مار،
پەپکە دەخۆین لە ناو نوێنتان.
دەبینە شێرپەنجەو میکرۆب،
گەرا دەخەین لە ناو خوێنتان.
دەبینە کوان،
هەر دەمەو لە جێیەک دەردێین.
دەبینە ژان،
لەسەد لاوە تێتان وەردێین
دەبینە زێرووی هەزار پێ،
دەم گیر دەکەین لە گەرووتان.
دەبینە تامیسکەی سەر لێو،
با پشکێوی سەر پێڵووتان.

قرمان دەکەن؟
قورتان بەسەر!
دوای مردنیش
لێ ناگەڕێین
نیشتمانمان بکەن بە ماڵ.
لێ ناگەڕێین
گۆشتمان بخۆن وەک قەل و داڵ.
گەر هیچ نەبێ
شەوان دەبین بە تارمایی و مێردەزمە،
وەکوو گەڵا دادەوەرین.
بەیانییان
دەبینە رووبەندی ئاسۆ
بەری گزنگی خۆر دەگرین.
قڕمان دەکەن؟
قورتان بەسەر!
شایی بکەن
دەیکەین بە شین.
پرسە دانێن
کاستان دەکەین بە پێکەنین.
دەبینە لەکەی زمان و
تانەی سەرچاو
دەبینە مووری ناو خۆراک و
خڵتی ناو ئاو.
“عەبدوڵا پەشێو”

۱۳۹۶/۰۸/۰۱

ایران و کردهای عراق- رضا علیجانی, تحلیلگر سیاسی


نوشتن در باره کردستان عراق در بین ایرانیان همیشه با یک مانع روانی مواجه است؛ گویی درباره کردستان ایران در حال اظهار نظر و تصمیم گیری اند. از این شبح باید رها شد.
چرا امثال مولوی عبدالحمید، کاک حسن امینی، جلال جلالی زاده، خالد توکلی، محمدعلی توفیقی، عبدالله رمضان زاده و… از موضوع رفراندوم اقلیم کردستان عراق تحلیلی متفاوت از برخی اصلاح طلبان دارند؟ چرا افرادی مانند هرمیداس باوند، محسن رنانی، احمد نقیب زاده، صادق زیبا کلام و … توصیه ای متفاوت به دولتمردان ایران می کنند؟ به نظر می رسد آنها خارج از این شبح هراسناک و به صورت واقع گرایانه تری صورت مسئله را می بینند.
موضوع کردها در عراق و ایران تفاوت های بنیادی دارند. همان گونه که تبار و تاریخ عراق با ایران بسیار متفاوت است. ارتباط کردهای عراق با ایران کاملا متفاوت با ترکیه و سوریه است. جدا از اشتراکات دیرینه تاریخی و فرهنگی که آثار آن در برخی اسطوره ها و آئین ها (مانند نوروز) همچنان استوار باقی مانده است، حکومت های معاصر ایران نیز از دیرباز ارتباط خوبی با کردهای عراق داشته اند. حکومت پس از انقلاب نیز همین ارتباط را با دو حزب مهم کردی داشته است. بسیاری از زخمی های مبارزه کردها علیه صدام در بیمارستانهای ایران معالجه شده اند. بسیاری از مردم عادی (برای کار) و رهبران کرد (به خاطر مسائل سیاسی) مدت ها در ایران بوده اند. بارزانی متولد مهاباد است. بسیاری از رهبران کرد به شعرو ادبیات ایران علاقه مندند و هم اینک در تاکسی های اقلیم ترانه های ایرانی زیادی از معین و گوگوش و … به گوش می خورد.
در جنگ ایران و عراق نیز کردهای معارض صدام همکاری های وسیعی با ایران داشتند. این ارتباط حسنه به خصوص با جریان طالبانی تا هم اکنون نیز ادامه داشته است. در دهه نود(میلادی) وقتی دو جریان کردی به جان هم افتاده بودند نیز این ایران (و آمریکا) بودند که به میانجی گری بین آنها پرداختند.
اینک نیز حکایت رفراندوم در کردستان عراق در دو بخش مورد توجه است: الف- تحلیل و توصیف ماجرا؛ ب- تجویز و راهبرد برخورد با آن. در قسمت اول اختلاف تحلیل ها بسیار بیشتر از نیمه دوم است که تجویز و توصیه ها بسیار شبیه به یکدیگر است. نیمه دوم بخش مهم تر (سیاست ورزی عملی) را تشکیل می دهد.
بیشتر بخوانید:
شاید بتوان تحلیل و تجویز منطقی در باره مسائل کردستان عراق را در این چهار عبارت خلاصه کرد:
الف: «صلاح مملکت خویش خسروان دانند»؛ هر تحلیلی که داشته باشیم بهتر است ایران بیطرفانه و میانجیگرانه برخورد کند و با حفظ روابط حسنه اش با طرفین، آینده را طبق منافع ملی ایران شکل دهد. حتی مخالفت برخی تحلیلگران نباید با توهین و تهمت همراه باشد. «حمایت» از سوی این یا آن قدرت از رفراندوم فاصله زیادی با «طراح»ی توسط آنان دارد.
ب: «درد هجری کشیده ام که مپرس»؛ تا کسی علل خواست و رویای مردم کرد اقلیم را «درک» نکند از اساس نمی تواند صورت مسئله را درست بفهمد. اختلاف تحلیل هایی که در بالا اشاره شد به این ریشه بر می گردد. باید شرایط مردم کرد را درک کنیم: تحمل ستم های مضاعف؛ خاطرات تلخ (همچون حلبچه و انفال)؛ استیصال و بی پناهی؛ برخورد ابزاری توسط دیگران؛ ورود بی نتیجه به بازی بزرگان و خلف وعده های آن ها و … . همه این ها نوعی رویا و اتوپیای دولت مستقل کرد را به ارمغان آورده است.
ج: «از دل دور می برد و از نزدیک زهره»؛ کسی که رویای کردها را می فهمد اگر این وجه ماجرا را، با توجه به عملکرد دولت اقلیم دربیست سال اخیر، نبیند در رویااندیشی غیرواقعی ای فرو خواهد رفت. اقتصاد دولت اقلیم کردستان که چند ماهی در آنجا زیسته ام اقتصادی کاملا واردات محور است. واردات همه چیز با درآمد نفت (اینک ۱۷ درصد در آمد نفت عراق نصیب آنهاست). این روش میراث دوره صدام است. سیستم اقتصادی اقلیم به شدت فاسد هم هست. بخش زیادی از مردم به این فساد اعتراض دارند. «کرکوک» نفتی می تواند تنها اتکاء این اقتصاد بیمار باشد. از قضا این شهر چند قومیتی است؛ کرد و عرب و ترکمن و… . جدا کردن کرکوک از عراق بی تنش نخواهد بود. ساختار سیاسی دولت اقلیم هم ترکیبی است از نظام طایفه ای و عشیره ای با نظام جمهوری. در شمال (اربیل) این نظام به شدت بسته هم هست. مدت ها بود که پارلمان اقلیم تعطیل بود. ریاست اقلیم نیز بدون انتخابات مجدد استمرار یافته است. اختلاف دو حزب بارزانی و طالبانی را نیز نباید فراموش کرد. هر چند مدافعان استقلال می توانند بگویند که در همه جا دموکراسی نیازمند تمرین است ما نیز استثنا نیستیم و شاید از بقیه عقب تر هم نباشیم.
د: «که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها»؛ صرف داشتن یک خواست آن را محقق نمی کند. تولد هر کشور جدید تنها از دو راه میسر است: جدایی توافقی از کشور مبدا و یا پذیرش از سوی مجمع عمومی و سپس شورای امنیت سازمان ملل. دولت اقلیم راه بسیار سخت و دور و دراز و بیمناکی چه برای خود و چه برای منطقه در پیش دارد. اینک بسیاری از دولت های جهانی از جمله همه دولتهای همسایه اقلیم با استقلال آن مخالفند، حتی آمریکا؛ که برخی تحلیل های چپ می گوید بدنبال موزائیکی کردن منطقه است. این فرض حداقل تا اینجا بنا به عللی (از جمله تنش زا نکردن بیشتر منطقه) درست از آب در نیامده است. تنها حامی استقلال کردستان اسرائیل است.
تا اینجای کار اما نشان می دهد برخورد ایران و دیگران در دراز مدت تاثیر چندانی در تصمیم مردم کرد عراق در تحقق رویای شان نخواهد داشت. باید واقع گرایانه و براساس منافع ملی ایران با این اتفاق برخورد کرد نه با سیاست گذاری های غلط منطقه ای که همه مردم ایران را نیز گرفتار خود کرده است. سیاست منطقه ای ایران باید از دست نظامی های غیرمسئول به نهادهای مسئول برگردد.
در این شرایط مای ایرانی وقتی از منظر «منافع ملی» کشورمان به مسئله رفراندوم کردستان عراق می نگریم الف- باید بیطرفی مان را در این اختلاف داخلی حفظ کنم. می توانیم میانجی دولت عراق و اقلیم کردستان نیز باشیم. ب- حتی اگر روزی دولت اقلیم مستقل شد ایران می تواند به آن به عنوان یک فرصت بنگرد نه تهدید. آن را به رسمیت بشناسد مثلا با شرط اینکه مرزهای بین المللی اش با ایران را بپذیرد (چون قرارداد الجزایر هنوز توسط دولت عراق رسما تایید نشده است).پ- سعی کند با ارتباط گسترده اقتصادی با کشوری که به دریا دسترسی ندارد ارتباطش را با دولت جدید مستحکم کند.
ایران نباید خود را در مقابل سیل شورانگیز کردهای اقلیم قرار دهد. باید خود را کنار بکشد و به هیچوجه نباید رابطه اش را با مردم کرد همسایه و رهبران و احزاب شان تیره کند. این برخورد بر رابطه قدرت مستقر با هموطنان کرد تاثیر بسزا و بماندگاری دارد. کردهای ایران در صورت برخورد مثبت ایران با همسایگان کردشان؛ احساس همدلی و همبستگی ملی بیشتری با مام وطن دیرین خویش خواهند داشت. راه تقویت این همبستگی دلربایی از آنان با استیفای حقوق شان و رفع تبعیضاتی است که از آن رنج می برند نه تقابل با نمونه هایی که با چشمان شان خواهند دید.
سیاست ما باید به صورت «اثباتی» و با منافع «عینی» ملی تعریف شود و نه به صورت «سلبی» برای برهم زدن نقشه های احتمالی و «فرضی» دشمنان.
طبق تحلیل مشخص از شرایط مشخص می توان با وضعیت اقلیم کردستان برخورد کرد. رقابت با نفوذ اقتصادی- سیاسی دیگران (از جمله و به خصوص اسرائیل) باید به صورت ایجابی و گسترش مناسبات اقتصادی و سیاسی باشد نه به صورت سلبی و سیاه و سفید و قرار دادن مسئولان اقلیم در برابر گزینه های دو گانه برد- باخت. مقداری هوشیاری می تواند این نقطه ای که تصور تهدید از آن می رود را به یک فرصت جدی برای ایران تبدیل کند.
برای تخریب و تهاجم همیشه وقت هست. هیچ اتفاقی نمی افتد که مدتی راه هزم و عقل و تدبیر در پیش گرفته شود. نظامیان حاکم بر سیاست منطقه ای ایران اما استعداد چنین کاری را ندارند. عاقلانی با تجربه و البته با جرات در دستگاه وزارت خارجه یافت نمی شوند که جلوی برخوردهای هیجانی و بی پشتوانه و دور از خرد در سیاست های منطقه ای و نحوه برخوردهای احتمالی با مسئله کردستان عراق را بگیرند؟ یک بار هم به سخنان کارشناسان ملی و دلسوز وطن در این حوزه که در این چند روز نصایح و تجارب مهمی را مطرح کرده اند گوش فرا دهند.
هراس حکومت ایران از حضور اسرائیل در مجاورت خویش است. در این باره نیز نباید اغراق کرد. اسرائیل هم اکنون مسئولیت عمده آموزش اداره «آسایش»(اطلاعات) اقلیم را برعهده دارد و در اقلیم هم حضور جدی دارد. بنابراین سالهاست که در جوار ایران است. اقلیم کلا محل حضور بسیاری از نهادهای اطلاعاتی و جاسوسی از جمله ماموران امنیتی و اطلاعاتی ایران است.
ظریفحق نشر عکسFARS
Image captionآن چه برای من و مای ایرانی اهمیت دارد «منافع ملی» است. چیزی که حکومت ایران با دکترین امنیت ملی و سیاست خارجی خود مبتنی بر «آمریکا ستیزی و اسرائیل ستیزی» و «شیعی گرایی» خطرناکش در این منطقه از آن فاصله ای طولانی دارد
آن چه برای من و مای ایرانی اهمیت دارد «منافع ملی» است. چیزی که حکومت ایران با دکترین امنیت ملی و سیاست خارجی خود مبتنی بر «آمریکا ستیزی و اسرائیل ستیزی» (و تقویت محور مقاومتی که دیکتاتورهایی امثال بشار اسد سردمدارش هستند) و «شیعی گرایی» خطرناکش در این منطقه (که متمایل به دولت مرکزی عراقش می کند)؛ از آن فاصله ای طولانی دارد. فاصله ای به اندازه شکاف بین حکومت و مردم در ایران. حکومت ایران در همان راهبرد عقب افتاده خودش هم به محیط پیرامونش به عنوان «منطقه نفوذ» می نگرد نه «منطقه رقابت». هراسش از قدرت گیری اسرائیل در اقلیم کردستان از همین جاست. مگر اسرائیل هم اکنون در مرز آذربایجان در شمال ایران هم مرز ایران نشده است؟ آیا خرد عبرت آموزی هست؟
ایران تاکنون با مداخلات منطقه ای اش اقلیتی را راضی و اکثریتی را ناراضی (تا حد نفرت) کرده است.
نفرت بخش اعظم مردم سوریه از ایران و ایرانیان درخت کینه ای است که حالاحالاها میوه می دهد. میوه های تلخی که مردم ایران باید هزینه اش را تا مدتها بپردازند.
یکی از این میوه های تلخ بدبینی گاه در حد نفرت بخش مهمی از روزنامه نگاران و اهل کتاب و روشنفکران جهان عرب از ایران است.
شانس همراه با رندی حاکمان ارتجاعی برخی از کشورهای منطقه باعث شد پیام رهائی بخش اولیه انقلاب ایران که پیام و الهامی ضد ارتجاعی و ضد استبدادی داشت جایش را به کشمکش و جدال فرقه ای سنی- شیعی بدهد. بدین ترتیب مردم تحت ستم این کشورها به جای قرار گرفتن در برابر مستبدین ارتجاعی شان در شکاف شیعی- سنی در کنار حکومت های شان قرار گرفتند. پر رنگ شدن فرقه گرایی ایران بزرگترین هدیه به این حاکمان بوده است.
اینک در کشمکش کردی- عربی داخلی عراق؛ ایران بنا به دلایل متعدد تاریخی ظرفیت های زیادی برای بازی کردن نقش «میانجی» دارد. وگرنه دولتهای آمریکا و روسیه و برخی دولتهای رقیب منطقه ای جایگزین خواهند شد. متاسفانه سیاست «دشمن محور- شیعه گرا»ی حاکم بر نیروهای نظامی مسلط بر سیاست منطقه ای ایران اجازه استفاده از این ظرفیت را نمی دهد. آنها به جای درنظرگرفتن اشتراکات فرهنگی «ملی» فراوان با کردها؛ اشتراک «مذهبی» با دولت عراق را عمده می کنند. مداخلات «حشد الشعبی» شیعی در جدال درونی عراقی ها علیه کردها با هدایت و حمایت حاکمان ایران می رود تخم کینه و نفرت جدیدی علیه ایران را در همسایگی اش بارور کند.
آیا روند حوادث به سمتی خواهد رفت که یکی دیگر بر تعداد دشمنان پرنفرت ایران در منطقه افزوده خواهد شد؟

۱۳۹۶/۰۷/۲۹

وەزارەتی دەرەوەی ویلایەتە یەکگرتووەکانی ئەمەریکا، نوسینگەی وتەبێژ، بۆ بڵاوکردنەوەی دەستبەجێ


٢٠ ی ئۆکتۆبری ٢٠١٧
بەیاننامەی ووتەبێژ ھێزەرت ناوێرت
بارودۆخی نزیک #کەرکووک, عێراق
ویلایەتە یەکگرتووەکانی ئەمەریکا نیگەرانە بەھەواڵەکانی بەریەککەوتنی توندئاژۆیانە لەدەوروبەری شارۆچکەی ئاڵتون کۆپری لە باکووری عێراق. ئێمە لەنزیکەوە چاودێری بارودۆخەکە دەکەین و داوا لەھەموو لایەنەکان دەکەین ھەموو توندوتیژی و جووڵەیەکی ئیستیفزازکەرانە ڕابگرن و ھەماھەنگی بۆ چالاکیەکانیان بکەن لەپێناو گەڕاندنەوەی ئارامی.
لەپێناو ڕێگەگرتن لە ھەرجۆرە ھەڵەتێگەیشتنێک یان بەریەککەوتنی زیاتر ھانی حکومەتی ناوەندی دەدەین بۆ ئارامکردنەوەی دۆخەکە بە سنوردارکردنی جوڵەی ھێزە فیدراڵیەکان لەناوچە جێناکۆکەکان بۆ تەنھا ئەوانەی بە ھەماھەنگی لەگەڵ حکومەتی ھەرێمی کوردستاندا ئەنجام دەدرێن. ڕێنماییەکانی سەرۆک وەزیران عەبادی ھانیداین کە بۆ ھێزە فیدراڵیەکانی دەرکردووە بۆ پاراستنی ھاونیشتیمانیانی کوردی عێراق و ھان نەدانی ململانێ.
چەسپاندنەوەی دەسەڵاتی فیدراڵی بەسەر ناوچە کێشەلەسەرەکان لەھیچ بارێکدا دوخی ئەو ناوچانە ناگۆڕێت-بەناوچەی کێشەلەسەر دەمێننەوە ھەتاوەکو دۆخەکەیان لەڕێی دایەلۆگەوەو بەپێی دەستوری عێراقی چارەسەر دەکرێت. تاوەکو لایەنەکانیش دەگەنە چارەسەرێک ئێمە ھانیان دەدەین ھەماھنگی تەواو بکەن بۆ ئیدارەو ئاسایشی ئەو ناوچانە. بۆیە ئێستا ھەموو لایەنەکان پێویستە بچنە دایەلۆگەوە لەسەر بنەمای دەستوری عێراقی ھەروەک چۆن سەرۆک وەزیران عەبادی ئۆفەری دایەلۆگی کردو حکومەتی ھەرێمی کوردستانیش بەئاشکرا قبوڵی کرد.
ویلایەتە یەکگرتووەکانی ئەمەریکا پابەند دەمێنێتەوە بەعێراقێکی یەکگرتوو و سەقامگیرو دیموکراسی و فیدراڵ, ھەروەھا بە حکومەتی ھەرێمی کوردستانی عێراقیش وەک بەشێکی دانەبڕاوی ووڵات. بەردەوام دەبین لەکارکردن لەگەڵ بەرپرسانی حکومەتی ناوەندی و حکومەتە خۆجێییەکان بۆ کەمکردنەوەی چەڵەمەو خۆ بەدوورگرتن لەبەریەککەوتنی زیاترو ھەروەھا ھاندانی دایەلۆگ.
ئێمە بەھەمان شێوە پابەند دەمێنینەوە بە کۆتاییھێنان بەشەڕی دژ بەداعش لەعێراق و داوا لەحکومەتی عێراق دەکەین ھەوڵەکانی لەوبوارەدا لەگەڵ ھاوپەیمانی نێودەوڵەتیدا چڕبکاتەوە تاوەکو ئەو ئەرکە تەواو دەبێت.

“مانیفێستێک بۆ تێپەڕاندنی شکست”


ژماره‌یه‌ک له‌ رۆشنبیر، نوسه‌رو رۆژنامه‌نوس “مانیفێستێک بۆ تێپەڕاندنی شکست” پێكده‌هێنن‌و داوای‌ داڕشتنی‌ به‌رنامه‌یه‌كی‌ نیشتیمانی ده‌كه‌ن بۆ ده‌رباز بون لەم “شکستە نەتەوەییە”. هاوكات پێشیانوایه‌ كه‌ “ھەرەسی ئەم چەند ڕۆژەی دوایی لەپڕ‌و ڕوینەدا، بەڵکو بەرھەمی ساڵانێکی درێژیی شسکتی بەرپرسیارێتی ئەخلاقیی‌و سیاسی نوخبە حوکمڕانەکەی کوردستانه‌”.
ئاوێنه‌: له‌به‌شێكی‌ مانیفێستێکه‌دا هاتووه‌، “ڕوداوەکانی ئەم چەند رۆژەی دوایی لەکەرکوک‌و شارەکانی تری کوردستان، لەپێش ھەمووانەوە شکانی خێرا‌و بەرفراوانی ھێزی پێشمەرگە‌و بەھەدەردانی خوێنی دەیان‌و سەدان کەسیان، ئەمە جگە لە ئاوارەبوونی دەیان ھەزار ھاونیشتیمانی مەدەنیی‌و لەدەستدانی بەشێکی زۆری خاکی کوردستان لە چەند کاتژمێرێکدا، شکست‌و ھەرەسێکی گەورەی تری مێژووی نوێی میللەتی ئێمەیە.”
ئه‌وه‌شیان ڕاگه‌یاندووه‌، “ھەرەسی ئەم چەند ڕۆژەی دوایی ئێمە لە پڕ‌و لە بۆشاییدا ڕووینەدا، بەڵکو بەرھەمی ساڵانێکی درێژیی شسکتی بەرپرسیارێتی ئەخلاقیی‌و سیاسیی نوخبە حوکمڕانەکەی کوردستان‌و بەرھەمی درۆ‌و وەھم‌و خورافەتە یەک لە دوای یەکەکانیەتی.”

ئه‌و رۆشنبیرو نوسه‌رو رۆژنامه‌نوسانه‌ داواش ده‌كه‌ن كه‌ “ھەموو ئەو ھێزانە کە بەشێک نین لەم نوخبە حوکمڕانە، لە پێش ھەمووشیانەوە بزوتنەوەی گۆڕان‌و کۆمەڵ‌و لیستی هاوپەیمانی بۆ دیموکراسی و دادپەروەری و نەوەی نوێ‌و ئەوانیتر، پێویستە لەم سستی‌و سڕبوونە سیاسییە دەرچن‌و لەدەوری بەرنامەیەکی نیشتیمانی کۆبنەوە کە ببێتە دەرچەیەکی سیاسیی لەم شکستە نەتەوەییە. ھەموو خۆ بە ئەلتەرناتیڤ زانینێک بە تاقی تەنھا‌و ھەموو شێوەکانی نارسیزمی سیاسیی جگە لە درێژەدان بەو دۆخە کارەساتاوییەی ئەمڕۆکە ھیچیتری لێ سەوز نابێت.”
ده‌قی‌ مانیفێستێکه‌:
مانیفێستێک بۆ تێپەڕاندنی شکست
ڕوداوەکانی ئەم چەند رۆژەی دوایی لەکەرکوک‌و شارەکانی تری کوردستان، لەپێش ھەمووانەوە شکانی خێرا‌و بەرفراوانی ھێزی پێشمەرگە‌و بەھەدەردانی خوێنی دەیان‌و سەدان کەسیان، ئەمە جگە لە ئاوارەبوونی دەیان ھەزار ھاونیشتیمانی مەدەنیی‌و لەدەستدانی بەشێکی زۆری خاکی کوردستان لە چەند کاتژمێرێکدا، شکست‌و ھەرەسێکی گەورەی تری مێژووی نوێی میللەتی ئێمەیە. ئەم ھەرەسە لە شێوەی ھەرەسی عەرەبە لە ساڵی ١٩٦٧دا لە بەردەم ئیسرائیلدا، ئیسرائیلیش لەماوەی شەش رۆژدا لەشکری سێ وڵاتی عەرەبی شکاند‌و ناچار بە تەسلیمبوونی کردن. وەکچۆن جەنگی ١٩٦٧ ی عەرەب نسکۆ‌و ھەستکردن بە وێرانبوونێکی سیاسیی‌و فەرھەنگیی‌و ڕۆحیی گەورەی لە دونیای عەرەبیدا بەدوای خۆیدا ھێنا، ئەم شکانەی ئێمەش دەشێت دۆخێکی ھاوشێوە لە کوردستاندا دروستبکات.
ھەرەسی ئەم چەند ڕۆژەی دوایی ئێمە لە پڕ‌و لە بۆشاییدا ڕووینەدا، بەڵکو بەرھەمی ساڵانێکی درێژیی شسکتی بەرپرسیارێتی ئەخلاقیی‌و سیاسیی نوخبە حوکمڕانەکەی کوردستان‌و بەرھەمی درۆ‌و وەھم‌و خورافەتە یەک لە دوای یەکەکانیەتی. دەرەنجامی چەندان حیساباتی سیاسیی ھەڵە‌و نارسیزمێکی سیاسیی بیمار‌و ترسناکە کە بکەرە سەرەکییەکانی لەناو تەلەفیزۆنەکانیاندا خۆیان وەک قارەمانی کەموێنەی مێژووی ئێمە‌و سەرۆکی ھەمووشت زان‌و سیاسیی شارەزا‌و حەکیم، وێنادەکەن. ئەم شکستە شکستی ئەزموونێکی سیاسیی‌و عەقڵیەتێکی تایبەتی حوکمڕانیی‌و شێوازێکە لە ئیدارەدان کە جگە لە نسکۆی گەورەتر‌و قووڵتر، جگە لە کۆستی گەورەتر، ھیچی تری لێ چاوەڕوان ناکرێت. ئەم نوخبە حوکمڕانە زیاد لە نیو سەدەیە کۆمەڵگای ئێمە لەناوەوە‌و لە زیاد لە ئاستێکدا پارچەپارچە دەکات‌و لە قەیرانێکیشەوە بۆ قەیرانێکی قووڵتر‌و ترسناکتریش دەیبات. ھۆکاری ڕاستەخۆی شکستی ئەمجارە لاساریی‌و عینادی سیاسیی بارزانیی‌و پاشکۆکانێتی لە حیزبەکانی تر، کە بێباکانە ئاستی وێرانی بیرکردنەوە‌و ڕوانینی خۆیان خستە شوێنی ھەر بیرکردنەوە‌و ڕوانینێکی تر‌و گوتارە بەتاڵەکەی بارزانیشیان بۆ سەربەخۆیی کرد بە تاکە ئەلتەرناتیڤێک بەبێ ئەوەی ھیچ زەمینەیەکی سیاسیی‌و یاسایی‌و سەربازیی ناوخۆیی‌و ھیچ پشتیوانییەکی ئیقلیمیی‌و نێودەوڵەتیشی ھەبێت. بەسەریەکیشەوە ھەموو بەرخوردێکی لۆژیکی وعەقڵانییان وێرانکرد.
ھۆکارە ڕاستەوخۆکەی ئەم شکستە بە ئاستی بیرکردنەوە‌و تەماح‌و خواستە شەخسییەکانی بارزانییەوە پەیوەستە، ھۆکارە ناڕاستەوخۆ‌و قووڵەکانیشی لەھەناوی ئەو ئەزموونە شکستخواردوەوە دێتەدەر کە چارەکەسەدەیەکە لە ھەرێمدا سەروەرە. ئەم شکستە یەک شتمان پێدەڵێت: گەلی کورستان شایانی ئەوە نییە نوخبەیەکی دەبەنگ‌و نابەرپرسیار بەرامبەر بە ژیان‌و ئاساییشی خەڵکەکەی فەرمانڕەوایەتی بکات‌و بڕیار بۆ ئێستا‌و ئایندەی نەوەکانی بدات. ئێمە ئەو ڕاستییە باش دەزانین کە ئەم نوخبانەی کوردستانیان گەیاندە ئەم داڕمانە سیاسیی‌و سەربازیی‌و ئیداریی‌و ئەخلاقییە، ھەرچیەک بن پاڵەوانی دروستکردنی نیشتیمانێکی ھاوبەش‌و ھاونیشتیمانییەکی خاوەن ماف‌و سەروەرییەکی نیشتیمانی‌و نەتەوەیی نین بۆ کوردستان. بە پێچەوانەوە ئەمانە پاڵەوانی شکاندنی بەھا ئینسانییەکان‌و بکەری وێرانکردنی کەرامەتی تاکەکەسیی‌و نیشتیمانیی ئێمەن. لە دوای ئەم شکستە گشتگیرەوە بارزانی‌و ڕەعییەتە گوێڕایەڵەکەی لەحیزبەکانی تر نە مافی ئەوەیان ھەیە بەناوی گەلی ئێمەوە قسەبکەن‌و نەدەشتوانن لەمەودوا نوێنەرایەتی ئەو گەلە لەناوەوە دەرەوەی کوردستاندا بکەن. ئەمانە یەک شوێنیان شایستەیە، دەرەوەی کۆمەلگا‌و مێژوو‌و سیاسەت لە وڵاتی ئێمەدا. کوردستان ئەمڕۆ لەبەردەم بڕیاردانێکی ستراتیژی گەورەدایە. یان دەبێت ئەم نوخبە فاشل‌و نابەرپرسیارە خۆیان سزای خۆیان بدەن، بەزووترین کات دەستبەرداری دەسەڵات ببن‌و شکستی ئەخلاقیی‌و سیاسیی خۆیان بەڕاشکاوانە بۆ ڕای گشتیی کوردستان‌و جیھان ڕابگەیەنن، یان ئەوەتا خەڵک پێیان بڵێت ئیتر بەسە‌و سزایان بدات. ھەموو بژاردەیەکی دەرەوەی ئەم دوو بژاردەیە بڕیاردانە بۆ درێژەدان بە دووبارەبوونەوەی کارەساتەکان.
بە بڕوای ئێمە بۆ دەرچوون لەم قەیرانە پێویستە لە سەر سێ ئاست کاربکرێت:
ئاستی یەکەم: ھەموو ئەو ھێزانە کە بەشێک نین لەم نوخبە حوکمڕانە، لە پێش ھەمووشیانەوە بزوتنەوەی گۆڕان‌و کۆمەڵ‌و لیستی هاوپەیمانی بۆ دیموکراسی و دادپەروەری و نەوەی نوێ‌و ئەوانیتر، پێویستە لەم سستی‌و سڕبوونە سیاسییە دەرچن‌و لەدەوری بەرنامەیەکی نیشتیمانی کۆبنەوە کە ببێتە دەرچەیەکی سیاسیی لەم شکستە نەتەوەییە. ھەموو خۆ بە ئەلتەرناتیڤ زانینێک بە تاقی تەنھا‌و ھەموو شێوەکانی نارسیزمی سیاسیی جگە لە درێژەدان بەو دۆخە کارەساتاوییەی ئەمڕۆکە ھیچیتری لێ سەوز نابێت.
ئاستی دوھەم: ئێمە دڵنیاین کە لەناو ئەندام‌و کادیرە گەورە‌و بچووکەکانی حیزبە سیاسییەکانی کوردستاندا بە یەکێتی‌و پارتیشەوە کەسانێکی خەمخۆرو دڵسۆز ھەن کە وەک ئێمە توڕە‌و ناڕازین‌و بەم شکستە نیشتیمانیی‌و نەتەوەییە بریندارن. ئێستا کاتی ئەوەیە کە ھەڵوێستێکی روون‌و دیاریان بەرامبەر ئەو سەرکردانە ھەبێت کە بەرھەمھێنەری ئەم شکستەن‌و کار بۆ گۆڕینیان لە شوێنگەی دەسەڵاتدا بکەن.
ئاستی سێھەم: لەسەر ھەموو ھێزە سیاسیی‌و مەدەنییەکان پێویستە کە ڕێگریی لە دواخستنی ھەڵبژاردن‌و درێژکردنەوەی زیاتری تەمەنی پاڵەوانی شکستی ئەمجارە‌و سەرۆکایەتیی نایاسایی بارزانیی‌و پەرلەمانە کارتۆنییەکەیان بکەن‌و دەستبەجێی دەزگای بەدناوی ”ئەنجومەنی باڵای سیاسی کوردستان“ ھەڵبوەشێنرێتەوە. داوا لە ھێز‌و دەزگا نێودەوڵەتی‌و نەتەوە یەکگرتووەکان دەکەین سەرپەرشتی ھەڵبژاردنێکی پاک‌و بێگەرد لە ھەرێمدا بکەن، بۆئەوەی خەڵک بڕیاری مەدەنیی‌و دیموکراسییانەی خۆی بدات‌و حکومەتە نوێکەی ببێت بە نوێنەری ڕاستەقینەی لە ھەرێمی کوردستان.
رەئوف بێگەرد
ئاسۆس ھەردی
ئاراس فەتاح
مەریوان وریا قانیع
شێرکۆ کرمانج
مەسعود عبدولخالق
نەجیبە مەحمود
چۆمان ھەردی
نیاز عەبدوڵڵا
ھیوا فایەق
ھیوا قادر
روناک شوانی
شوان محەمەد
ئەحمەد میرە
سەردار محەمەد
رێبین ھەردی
عەزیز رەئوف
رێواس ئەحمەد
کەمال چۆمانی
ئارام سەعید
دانا ئەسعەد
فەرمان رەشاد
شوان حەمە
نیاز نەجمەدین
ئاری ئازاد
عەدنان عەلی
نالیا ئیبراھیم
ئاسۆ جەبار
خالید حاجی شەریف
دانا کەریم
ئالان رەئوف
دڵشاد ئەنوەر
جەزا محەمەد
ئازاد عوسمان
خالید عبدولکەریم
بێستون ژاژەڵەیی
ئاریان رەووف
سیروان غه‌ریب
ئاراس وه‌هاب
هه‌ندرێن ئه‌شره‌ف
نعمان ئامێدی‌
د. شه‌عبان مزروری‌
ئارام شوانی
لەتیف فاتیع فەرەج
ئارام عەلی

۱۳۹۶/۰۷/۲۸

وزیر کشور ایران: بیکاری در بعضی شهرها به ۶۰ درصد رسیده است


حق نشر عکسAFP
 کرمانشاه و کردستان بالاترین آمار بیکاری را در ایران دارند
عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور ایران می‌گوید با وجود اعلام رقم بیکاری ۱۲ درصدی در کل کشور، در بعضی از شهرها بیکاری به ۶۰ درصد رسیده است. او گفته در مناطقی که بیکاری بیشتر است، آمار آسیب‌های اجتماعی، مانند “اعتیاد، حاشیه نشینی و طلاق” هم بالاتر است.
وزارت کشور ایران، هر سال گزارشی از “آسیب‌های اجتماعی” به رهبر ایران و رئیسان مجلس، دولت و قوه قضائیه می‌دهد. ارائه گزارش امسال ظاهرا به تاخیر افتاده است و آقای فضلی در ارتباط با همین مسئله با رسانه‌ها سخن گفته است.
خرداد پارسال ارائه گزارش آسیب‌های اجتماعی وزارت کشور خبرساز شد. اگرچه جزئیات این گزارش محرمانه باقی ماند اما عبدالرضا رحمانی‌فضلی، بخش‌هایی از این گزارش را در مجلس خواند که بعضی از رسانه‌ها آن را “تکان دهنده” خواندند. 
در این گزارش به وجود بیش از ۱۱ میلیون حاشیه نشین، یک و نیم میلیون معتاد و زندانی شدن سالی ۶۰۰ هزار نفر اشاره شده بود.
بیشتر بخوانید:

بالاترین آمار بیکاری در کرمانشاه

وزیر کشور ایران، به آمار “بیکاری ۶۰ درصدی در بعضی شهرها” اشاره کرد، اما نام شهرهایی که چنین آمار بیکاری بالایی دارند را اعلام نکرد.
آمارهای موجود که بر اساس سرشماری سراسری سال ۱۳۹۵ ایران منتشر شده، بالاترین نرخ بیکاری را ۳۸.۶ درصد اعلام می‌کند که مربوط به اسلام آبادغرب در کرمانشاه است و از آماری که آقای فضلی اعلام کرده بسیار فاصله دارد.
اما او به این نکته اشاره کرده است که بیکاری در بعضی از شهرها، با نرخ متوسط بیکاری کشور فاصله چشمگیری دارد. نگاهی به نرخ بیکاری شهرستان‌های ایران، نشان می‌دهد که بیکاری در شهرستان‌های استان کرمانشاه تا حد قابل توجهی از استان‌های دیگر بالاتر است. در بین ده شهری که بیشترین آمار بیکاری را دارند، هفت شهر، در استان کرمانشاه قرار دارند.
رتبهشهرستاناستاننرخ بیکاری
۱اسلام آبادغربکرمانشاه۳۸.۶
۲ثلاث باباجانیکرمانشاه۳۶.۲
۳جوانرودکرمانشاه۳۲.۶
۴روانسرکرمانشاه۳۱.۵
۵هرسینکرمانشاه۲۹.۷
۶مریوانکردستان۲۸.۶
۷پاوهکرمانشاه۲۸.۲
۸کوهرنگکردستان۲۷.۲
۹گیلان غربکرمانشاه۲۵.۸
۱۰بنچهارمحال بختیاری۲۴.۷
منبع: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ایران براساس سرشماری ۱۳۹۵
استان کرمانشاه، بین استان‌های ایران هم بالاترین آمار بیکاری را دارد. کردستان و خوزستان هم دیگر استان‌های مرزی هستند که بطور سنتی در ایران بالاترین آمارهای بیکاری را دارند. در شرق هم سیستان و بلوچستان با آمار بیکاری ۱۳.۱ درصدی در صدر است.
در مقابل استان مرکزی، با ۹.۸ درصد و سمنان و قم با حدود ۱۰ درصد، کمترین بیکاری را دارند.

نگرانی از بیکاری تحصیلکرده‌ها

یکی دیگر از مشکلاتی که در سخنان وزیر کشور ایران به آن اشاره شده، آمار بالای بیکاری میان تحصیلکرده‌ها است. او گفته رقم بیکاری بین تحصیلکرده‌ها “بسیار بالاتر” از متوسط بیکاری کل کشور است.
آخرین آماری که از وضعیت بیکاری به تفکیک میزان تحصیلات در دسترس است، مربوط به پایان سال ۱۳۹۴ است. در این سال، کل جمعیت بیکارن دو میلیون و ۷۳۰ هزار نفر اعلام شده بود.
پایان سال ۱۳۹۵، تعداد بیکاران سه میلیون و ۲۰۰ هزار نفر اعلام شد، اما آمار جزئی به تفکیک میزان تحصیلات فعلا در دسترس نیست. به این ترتیب اگر آمار سال ۱۳۹۴ را در نظر بگیریم، بیش از ۲۱ درصد نیروی کار لیسانس و حدود ۱۵ و نیم درصد فارغ التحصیلان فوق لیسانس و دکترای حرفه‌ای (مانند پزشکان) بیکارند. که همانطور که وزیر کشور ایران گفته بسیار بالاتر از آمار متوسط بیکاری است.
همانطور که نمودار بالا نشان می‌دهد، با بالارفتن میزان تحصیلات، درصد بیکاری زیاد می‌شود. این درصد برای فارغ التحصیلان لیسانس به اوج می‌رسد. در مورد فوق لیسانس، قرار گرفتن آمار دکترای حرفه‌ای در این دسته که شامل پزشکان و داروسازان و دندان پزشکان می‌شود، آمار بیکاری این گروه را کاهش می‌دهد.
و البته این آمار، بدون در نظر گرفتن اشتغال ناقص یا حداقل ساعات کار در هفته است و تنها یک ساعت کار در هفته کافی است تا پرسش شونده را در آمار شاغلان قرار دهد.

۱۳۹۶/۰۷/۲۳

جلال طالبانی از نگاه علاقه‌مندان و مخالفانش / ژیار گل/ بی‌بی‌سی


برای کردها پیشمرگ کهنه‌کار و رهبری کاریزماتیک بود که چندین نقشه ترور و حمله صدام حسین جان سالم به در برده بود. برای جامعه سیاسی عراق پس از صدام سیاستمداری خبره بود که گره گشای بسیاری از حلقه‌های کور جامعه سیاسی عراق بود. اما آنان که از نزدیک با جلال طالبانی دیدار کرده بودند او “مام جلال” بود، پیرمردی خوش طبع که از خوردن غذا لذت می‌برد.
دیروز قلب جلال طالبانی، رئیس جمهور سابق عراق در بیمارستانی در برلین آلمان ایستاد. او در سال ۲۰۱۲ بر اثر سکته مغزی بخشی از توانایی‌های جسمیش را از دست داد و دیگر نتوانست به پست ریاست جمهوری باز گردد.
پس از انتشار خبر مرگ او، صدها شخصیت سیاسی جهان و منطقه، روزنامه‌نگار و هنرمند پیام تسلیت فرستادند و به نیکی از او یاد کردند. مسعود بارزانی، رئیس حکومت اقلیم کردستان و رقیب سابق او یک هفته عزای عمومی اعلام کرد. حیدر عبادی، نخست وزیر عراق هم سه روز عزای عمومی اعلام کرد. رهبران کشورهای منطقه و جهان از جمله ترکیه و ایران پیام تسلیت دادند.
حسن روحانی رئیس جمهوری ایران گفت که مشی آقای طالبانی اعتدال و میانه‌روی بود. نخست وزیر عراق او را مردی خردمند خواند و مرگش را ضایعه‌ای برای مردم عراق دانست.
کسانی که با او دیدار کرده‌اند، می‌گویند اولین چیزی که از او به یاد دارند شوخی‌های او است و اینکه او با همه راحت بود. به چندین زبان آشنا بود و از آنها استفاده می‌کرد، از اینکه اشتباه گرامری داشته باشد نگران نبود.
داستان‌های زیادی در باره او تعریف می‌کنند. در سال ۲۰۱۱ هنگامی که دولت عراق حکم دستگیری طارق هاشمی، مهمترین رهبر سنی عراق را صادر کرد، او به سلیمانیه گریخت و مهمان طالبانی بود. یکی از دستیاران آقای هاشمی تعریف می‌کرد که اختلافات بین سنی‌ها و شیعیان بالا گرفته بود. “روزی مام جلال زنگ زد و رهبران سنی را به شام دعوت کرد، اما از آنان خواست که به شیعیان چیزی نگویند، مبادا آنها تصور کنند که او حامی سنی‌هاست. اما وقتی آنجا رسیدیم بسیاری از رهبران شیعه هم آنجا بودند. گفت در باره سیاست حرفی زده نشود و همه ما را برای شام مفصل دور یک سفره جمع کرد. پس از شام گفت لذت بردیم، نه؟ حالا بگوید چرا شما می‌خواهید با جنگ این مردم را از این نعمت محروم کنید. بروید با گفتگو مشکلات را حل کنید.”
ایاد علاوی، مقتدی صدر، جلال طالبانی، مسعود بارزانی و عثمان نجیفیحق نشر عکسGETTY IMAGES
Image captionاز راست: ایاد علاوی، مقتدی صدر، جلال طالبانی، مسعود بارزانی و عثمان نجیفی، رهبران سنی، شیعه و کرد عراق در یک قاب
آقای طالبانی پس از سقوط صدام حسین نقش مهمی در تدوین قانون اساسی جدید عراق داشت. در سال ۲۰۰۵ او اولین رئیس جمهور رسمی عراق جدید شد و بعنوان رهبری با تفکرات چپ تلاش زیادی برای گنجاندن حقوق زنان و اقلیتهای مذهبی و ملی در قانون اساسی عراق کرد.
پست ریاست جمهوری عراق عمدتا تشریفاتی است، اما آقای طالبانی در مدتی که آنجا بود آن را به یکی از مراکز مهم حل اختلافات و تصمیم‌گیری‌ها در عراق تبدیل کرد. رهبران جهان به دیدار او می‌رفتند و خانه‌اش محلی برای گفتگو بین سنی‌ها، کردها و شیعیان عراق بود.
یکی از نمایندگان شیعه مجلس به یکی از شبکه‌های تلویزیونی عراق گفت که مخاطبان را می‌شناخت و با توجه به موضع آنان صحبت می‌کرد، “اگر مخاطب کمونیست بود او از فلسفه مارکس و لنین کمک می‌گرفت، اگر مسلمان و مذهبی بود او از آیه‌های قرآن استفاده می‌کرد.”
این خصوصیات آقای طالبانی او را در میان بسیاری از شخصیت‌های شیعه و سنی عراق محبوب کرده بود. آیت الله سیستانی یکی از مراجع شیعه عراق او را عامل ثبات در عراق خوانده بود.

مخالفان چه می‌گویند؟

زمان اجرای حکم صدام حسین، آقای طالبانی از امضاء حکم اعدام خودداری کرد. نهایتا صدام حسین با امضاء یکی از معاونان شیعه او اعدام شد. او سال‌ها پیش به عنوان وکیلی جوان تعهد کرده بود که با عدام مخالفت کند. او مخالف اعدام بود. این موضع آقای طالبانی و دوری او از انتقام علیه دشمن دیرینه‌اش صدام حسین به وجهه او در میان بعضی از سنی‌های عراق کمک کرد.
اما تلاش جلال طالبانی برای اتحاد عراقی‌ها از محبوبیت او در میان بعضی از کردهای عراق کاست. بسیاری او را متهم کردند که به جای پیش بردن پروژه ملی کردها، بیشتر به دنبال پروژه ملی عراق بود.
جلال طالبانیحق نشر عکسGETTY IMAGES
مخالفانش خانواده او را متهم کردند که با استفاده از موقعیتش، منافع مالی زیادی کسب کرده‌اند. حتی برخی از روزنامه‌های محلی او را متهم کردند که میلیون‌ها دلار اختلاس کرده است. آقای طالبانی این اتهامات را تکذیب کرد و وکلای او علیه برخی از روزنامه‌ها شکایت کردند.
جلال طالبانی بنیان‌گذار و رهبر اتحادیه میهنی کردستان عراق بود، حزبی که تا به امروز از لحاظ نظامی دومین حزب قدرتمند عراق است و سومین حزب از لحاظ سیاسی. چند سال پیش نوشیروان مصطفی، معاون اول آقای طالبانی از این حزب جدا شد. او بعدها جنبش “گوران” یا “تغییر” را تأسیس کرد. آقای مصطفی رهبران اتحادیه میهنی را متهم کرد که حاضر به مبارزه با فساد و انجام اصلاحات در این حزب نیستند. بسیاری از طرفداران اتحادیه میهنی به جنبش گوران پیوستند. امروز جنبش گوران دومین حزب کردستان عراق است.
گروهی از مخالفان کرد او می‌گویند که آقای طالبانی همچون دیگر رهبران خاورمیانه، صندلی قدرت را تا روز سکته مغزی رها نکرد.
جلال طالبانی در مقایسه با سایر رهبران عراق از محبوبیت زیادی برخوردار بود. با توجه به بیش از نیم قرن مبارزه، اگر او در اوج قدرت، قدرت را رها می‌کرد می‌توانست در تاریخ خاورمیانه اسطوره شود، جایی که رهبرانش با کودتا یا در تابوت از قدرت جدا می‌شوند.

از روستای کلکان تا بیمارستانی در برلین

جلال طالبانی در سال ۱۹۳۳ در کلکان کردستان عراق به دنیا آمد. او در سن نوجوانی به فعالیت‌های سیاسی پرداخت و در سن ۱۸ سالگی عضو برجسته حزب دموکرات کردستان عراق به رهبری ملا مصطفی بارزانی بود.
او فارغ التحصیل رشته حقوق از دانشگاه بغداد بود. روزنامه نگاری می‌کرد و دستی هم در نویسندگی داشت. در سال ۱۹۵۵ به چین سفر کرد و کتاب مائو رهبر چین را به کردی ترجمه کرد.
او با رهبران عرب از جمله جمال عبدالناصر ، معمر قذافی ، حافظ اسد، یاسر عرفات و ملک حسین رابطه داشت.
در سال ۱۹۷۰ با هیرو خان، دختر ابراهیم احمد رمان نویس و سیاستمدار به نام کرد ازدواج کرد. هیرو خان، یکی از قدرتمندترین زنان عراق است. هیرو خان نقش کلیدی در صحنه سیاست و مطبوعات کردستان عراق دارد، که البته اعتراض مخالفان را بر انگیخته.
در سال ۱۹۷۵ جلال طالبانی چندین گروه کُرد را که اکثرا چپ و سوسیالیست بودند، متحد کرد و اتحادیه میهنی کردستان عراق را بنیان گذاشت. اتحادیه میهنی به یکی از رقیبان حزب دموکرات به رهبری مسعود بارزانی تبدیل شد.
در سال ۱۹۹۱ منطقه پرواز ممنوع توسط متحدین آمریکا در مناطق کردنشین وضع شد. این منطقه به کنترل این دو حزب درآمد. در سال ۱۹۹۴ اختلافات بین دو حزب حاکم در این منطقه بالا گرفت و به جنگی داخلی مبدل شد. صدها نفر در جریان این درگیری‌ها کشته شدند. بسیاری از کردها آن را لکه سیاهی در تاریخ کردها عراق می خوانند.
پس از سقو صدام، در سال ۲۰۰۵ جلال طالبانی اولین رئیس جمهور عراق شد. دوره ریاست جمهوری او با حمایت شیعیان عراق بار دیگر تمدید شد. در سال ۲۰۱۲ هنگامی که بین شیعیان و سنی های عراق میانجیگری می کرد دچار سکته مغزی شد و برای درمان به آلمان منتقل شد. پس از دو سال مداوا دو باره به سلیمانیه برگشت. اما توانایی دیگر صحبت کردن نداشت. جلال طالبانی سشنیه سوم اکتبر در برلین آلمان در گذشت.